Wie denkt dat extra bewapening tot vrede zal leiden heeft het behoorlijk mis

De breuk met het pacifisme door de Partij voor de Dieren heeft me behoorlijk verrast. Geen enkel ecologisch systeem op onze aarde is wapenbestendig. Flora en fauna dichtbij mensen die een oorlog voeren hebben pech. Straks dragen wij allen bij aan hun (verdere) vernietiging, met een breed gedragen politieke keus voor nog meer bewapening.

Keuzemogelijkheid of een stemrecht hebben dieren en planten niet. Zij leven om ons heen zonder enige zeggenschap of invloed. Hun overkomt continu de wreedheid die mensen eigen is. Ik dacht dat de Partij voor de Dieren juist voor deze lotgenoten wil opkomen. Met de steun aan hun fractie die meer wil investeren in defensie heeft deze partij niet alleen haar kiezers bedrogen maar vooral het deel van onze wereld dat geen andere vertegenwoordiging had dan deze diervriendelijke en dappere partij. Wie een militaristische wereld steunt, mag zich geen Partij voor de Dieren noemen. Tenzij die steun aan meer bewapening inhoudt dat dieren en planten bewapenend zullen worden zodat zij zich kunnen beschermen tegen een (oorlogs)dreiging. Dat is niet het geval. De Partij voor de Dieren wil alleen mensen nog meer bewapenen. Het soort dat al enorme schade heeft aangericht op onze ecologische systemen. Gedreven door eigenbelang nota bene. 

Met haar keus om de NAVO-norm te steunen heeft mijn eigen partij mij niet verrast. Nooit koos ik voor de PvdA vanwege haar uitgesproken pacifistische standpunten. Simpelweg omdat de PvdA het voeren van een oorlog altijd als een optie zag om het vermoedelijke onrecht te bestrijden.

Ik zie mijn partij als een verzameling van integere en goedbedoelende mensen. Hun gevecht tegen het onrecht en voor de rechtvaardigheid herkent mijn eigen waardesysteem en trekt me naar hen toe. En daar, tussen hen, voelde en voel ik me altijd zo thuis. Nu de fractie ervoor kiest om verdere militarisering van onze wereld te verhogen betekent dat niet dat ik op een andere partij ga stemmen. Nee. Ik wil mijn partij en u, mijn lezer, ervan proberen te overtuigen dat (verdere) militarisering geen oplossing is van onze conflicten. Waarom?

Hierom. 

Mijn naasten en ik, net als de dieren om ons heen hadden de pech om een echte oorlog van dichtbij mee te mogen maken. Het begint onverwachts. En ook als de oorlog aangekondigd is, hoe zou je je als burger of dier ertegen kunnen beschermen? 

In mijn geval zocht ik destijds de toevlucht in een kelder. Stel dat in Nederland eenzelfde sirene klinkt, waar moet ik heen met mijzelf en mijn dieren? Er is geen kelder bij mij in de buurt, er zijn in Nederland geen ondergrondse vluchtruimtes die mensen en dieren opvangen als de hemel uitbarst. En meestal komen de dodelijke aanvallen van daaruit. 

In een oorlog gaat het zo:

- Jij bent aan het ontbijten en de bommen vallen plots over je heen.

- Je kinderen zitten bij de opvang en jij tientallen kilometers verderop op je werk. De sirene barst uit van de waarschuwingen, maar jij hebt geen vleugels om in een slag bij je kinderen te zijn. Afstand tussen hen en jou overbrug je door het aantal gevallen bommen te tellen. Jij hoort ze allen vallen en jij in alle wanhoop hoopt dat ze niet op de school - of de crèche zijn neergestort waar je jongste kind op dat moment zit. Rennen heeft geen zin, want alle wegen zijn al gebombardeerd en onbegaanbaar gemaakt.  

- Je oudste kind staat inmiddels paraat aan de eerste frontlijn. Zijn/ haar geweer staat aangespannen om te schieten. Meestal zijn dat hun leeftijdsgenoten die er tegenover op de kogel wachten, die ook midden in de bloei staan. Die in plaats van op een festival samen staan te dansen nu gedwongen worden om op elkaar te schieten. Want daar worden al die wapens voor gemaakt. Om elkaar te doden. Hoe meer budget daarvoor, hoe meer wapens en des te meer slachtoffers. Fijn voor de aandeelhouders van onze wapenindustrie. Zuur voor de ouders die hun kroost in een dichtgesloten kist overnemen, vanuit een slagveld. "Dit hoort bij een oorlog", zeggen ze dan. Een klacht of een bezwaar tegen het verlies van je oudste kind is niet mogelijk. Uw alles, uw leven is bij u aangeleverd als een lijk. Nadat uw alles, uw leven voor hen gevochten en verloren heeft.

- Ons leven speelt zich vooral af op een bodem. De meest vernietigende kracht van een oorlog komt vanuit de lucht. Op afstand worden allerlei raketten op ons afgevuurd. De tegenpartij wil deze neerhalen om ons zogenaamd te beschermen. Brokstukken van deze raketten die boven ons elkaar raken vallen alsnog op onze bodems, op onze hoofden en onze daken. Wie denkt dat er een bescherming is tegen de luchtaanvallen heeft het echt mis. De enige manier om het leven op aarde tegen de luchtaanvallen te beschermen is om geen bommen af te vuren. En daar is altijd een mens aan zet. Die ervoor kiest of niet kiest. 

Geen een oorlog is geëindigd met (meer) wapens en/of geweld. Alleen een dialoog kan leiden tot het einde van een conflict. Een gesprek dat wonderen doet. Leert de geschiedenis ons. 

Tot dat gesprek plaatst vindt kent onze geschiedenis vele roekeloze en desastreuze perioden van vele gevechten en eindeloos heen en weer gebruiken van wapens en zinloos geweld. Dieren en mensen sneuvelen. Verlies en verdriet die achterblijven zijn voor overlevende levenslang als ondraagbaar achtergebleven. Voor de rest van hun leven zijn ze veroordeeld tot de pijn en het verdriet. Beschermt de NAVO-norm hen van al dat verlies dat hun levens gaat slopen, ook als en nadat zij de oorlogen hebben overleefd? 

Is verdere militarisering van ons Nederland wel terecht wetende dat in een oorlog geen mens of dier bespaard kan zijn en blijven van de desastreuse impact van wapens? 

Als de oorlog knalt, dan zijn wij allen het doelwit. 

Als de oorlog knalt, dan is het te laat. Wees het daarom voor. Doe iets vooraf. Voorkom het. Voorkom verdere militarisering van ons land en onze wereld. 

Verzamel je pacifistische gedachtengoed ongeacht of je partij je in de steek gelaten heeft. Laten we onze krachten bundelen, lieve mensen. Wie conflicten door middel van een dialoog in plaats van wapens wil oplossen, laten we die mensen vooral aan het woord. Voel je vrij om vreedzame oplossingen voor te dragen. Ik houd alles bij. Omdat ik onvoorwaardelijk tegen de (verdere) militarisering van onze wereld ben. En omdat ik onvoorwaardelijk in een dialoog geloof. 

Ik hoop u allen, voor- en tegenstanders van een militaristische wereld ,ooit te mogen ontmoeten. Zodat we in gesprek komen. Want ook zo een gesprek kan meer leiden tot vrede dan bewapening. 

Laten we met zijn allen een breed vredesplan opstellen. Met een verhoogd budget van 100%. Waar alle landen aan mee gaan doen. Inclusief hun dieren! 

Ik stem voor de PvdA, maar ik stem niet voor hun steun aan de verdere militarisering van de wereld! Ik ben voor vrede en tegen wapens. U ook?