Wilders hitste wel degelijk op

Wilders gaf hen de illusie dat Nederland van hen was en dat ze alle recht hadden.

De afgelopen dagen, na het extreem-rechts geweld in Den Haag, was de hamvraag: is dit aangewakkerd door bepaalde politieke partijen, in het bijzonder de PVV.

Sommige partijen op links meenden dat dit het geval was, maar op rechts zag men het verband niet. Wilders was zelfs wild verontwaardigd.

Daarom is het van belang naar zijn eigen inbreng te kijken, en dan zo letterlijk mogelijk. We weten dat Wilders in buitenlandse speeches geen enkele moeite heeft zich met geweld te verbinden. Hij vindt dat wat Netanyahu in Gaza doet, een voorbeeld is van wat we in Nederland zouden moeten doen. Zie zijn stuk op het extreem-rechtse Breitbart. Hij heeft de Spanjaarden in een toespraak gecomplimenteerd dat ze in de Reconquista de Joden verdreven hebben en de moslims afgeslacht. Ook voorbeeldig.

In het binnenland kiest Wilders zijn woorden voorzichtiger, dus is niet op een oproep tot geweld te betrappen.

Niettemin zijn er minstens twee recente voorbeelden bekend hoe hij menigten kan ophitsen, zonder grenzen te stellen aan wat ze moeten doen.

Zo hield Wilders op 7 juli in Zwolle een speech: “Geef nooit op! Het gemeentebestuur, de gemeenteraad móet hier vanavond het goede besluit nemen en geen azc toelaten. En als ze dat wel doen, is de tijd dat we dit accepteren wat mij betreft voorbij! Dus jullie moeten het niet accepteren. Nederland is vol, propvol en we hebben er genoeg van. Zijn jullie dat met me eens?” “Jaaaa!” “Is Nederland vol of is het niet vol?” Vol!” “Zijn we er klaar mee of zijn we er niet klaar mee?” ”Klaar mee!” “Van wie is Nederland?” “Van ons.”

Voor de duidelijkheid: hij stond daar voor een groepje van hooguit een paar honderd man. Maar Wilders gaf hen de illusie dat Nederland van hen was en dat ze alle recht hadden, nee, de plicht om een democratisch besluit nooit te accepteren.

In Helmond, zijn geliefde Zuiden, ging de toonhoogte nog wat omhoog: “Iedere AZC erbij is er een te veel. Zijn jullie dat met me eens.” Jaaa.”  “Als we “grenzen sluiten dan hebben we 96% minder asielzoekers en kunnen AZC’s dicht. Zijn jullie dat met me eens?” “Jaaaa” “Willen jullie in dit land, in deze stad met mij in verzet tegen nog meer AZC’s?” “Jaaa” “Ik zeg jullie: laat dit niet gebeuren. Jullie zijn de baas in deze stad, niet de burgemeester, maar jullie zijn de baas in deze stad. En accepteer niet dat de burgemeester en B&W een ander besluit neemt. Jullie zijn de baas. Willen jullie dat de Nederlanders weer op 1 komen staan?” “Jaaa”. “De grens is bereikt, en zeg het met me mee: de grens is bereikt.” Allen scanderen met Wilders mee: “De grens is bereikt, de grens is bereikt.”

Dus, nee, Wilders roept niet letterlijk op tot geweld, maar hitst enkele honderden Zwollenaren en Helmonders – sommigen met een Prinsenvlag – op om de democratie te verwerpen en een grens over te gaan:  “Jullie zijn de baas.” “De Grens is bereikt!"

Kortom, met spreekkoren, leuzen en oproepen tegen het gezag heeft Wilders de gemoederen verhit, waar hij maar kon. Door daarbij niet te zeggen: doe dat democratisch, schrijf een petitie of dien een bezwaar in, liet hij alle ruimte voor misverstanden. Allereerst dat een minderheid inderdaad ging geloven dat zij “Nederland zijn”. En ten tweede dat zij zich persoonlijk door Wilders aangemoedigd voelden ‘het’ niet meer te pikken.

De rest is geschiedenis.