Zaanse agent duidt Poelenburg: 'Heel Nederland had opeens een mening'

Nu de nationale volkswoede op de hoodvloggers van Poelenburg wat afgenomen lijkt en zich, in elk geval deels, heeft verplaatst naar de corpsballen in Groningen, heeft een van de Zaanse agenten, Tom Verweij, zich op Facebook over de afgelopen periode uitgesproken. In een column beschrijft hij zijn eigen ervaringen als hoofdagent binnen team Zaanstad en daarmee zijn kijk op de gebeurtenissen in Poelenburg. Daarbij levert hij stevige kritiek op iedereen die zich ermee heeft bemoeid zonder te weten wat er nou écht speelde.

De afgelopen weken is een groep jongeren uit deze wijk negatief in het nieuws gekomen nadat zij zichzelf op beeld hadden gezet. Over hen, maar ook zeker over ons als politie zijn er een boel onwaarheden en misvattingen de wereld in gekomen.

Verweij vertelt hoe er inderdaad al jaren sprake is van jeugdoverlast op het plein bij de supermarkt. Daar was echter geen spraken van “straatterreur” zoals de laatste tijd veel uit populistische hoek te horen was, maar:

De afgelopen jaren kregen wij daar af en toe een melding van overlast. Indien er een voertuig beschikbaar was, ging deze ter plaatse, sprak met de jeugd en verzocht hen weg te gaan. Was er overlast? Jazeker. Maar niet meer als de jeugdoverlastplekken in Assendelft, Krommenie, Koog aan de Zaan, Oostzaan, Wormerveer en alle andere plaatsen in ons werkgebied.

Daarna legt Verweij uit hoe de overlast een nieuwe dimensie kreeg, toen de jongeren besloten hun gedrag op video vast te leggen. Dat leverde voor de politie een nieuwe uitdaging op. Tijd om daar rustig hun werkwijze op aan te passen kregen de agenten echter niet en de situatie ging van kwaad tot erger:

Daarbij kwam er iets wat voor ons als Zaanse dienders nieuw was: het vloggen van politie. Opeens kregen wij iedere keer als wij ter plaatse kwamen een camera voor onze neus geduwd. Behoorlijk irritant, maar niet strafbaar. Terwijl wij onderzochten hoe wij dit nieuwe fenomeen moesten aanpakken en bezig waren met uit te zoeken wie de jongeren op de vlogs waren, werd het door de landelijke media opgepakt. De overlastgevende jongeren werden straatterroristen genoemd en de situatie werd uit de context getrokken. Door de enorme media-aandacht werd de vlogger Ismail Ilgun tot een plaatselijke bekendheid en dit trok nog meer jongeren en kinderen uit de weide omgeving richting Poelenburg. Gevolg: meer overlast.

Iedereen en z’n moeder wist het opeens beter dan de agenten:

Ondertussen zoomde iedereen in op ons optreden. Er werd gezegd dat we veel te soft optreden. De harde lat moest eroverheen. Wij moesten eens kijken hoe de Spaanse politie in de badplaatsen overlast verhielp. De Mobiele Eenheid, lange wapenstokken, traangas en aanhouden. Aanhouden, aanhouden en aanhouden. Dat zou het straatterreur wel doen stoppen.

Verweij vertelt hoe de beelden die naar buiten kwamen door de manier waarop die gemonteerd waren een compleet vertekend beeld van de werkelijkheid gaven. Ook werd het vuurtje voortdurend opgestookt:

Het filmpje dat een politievoertuig in brand wordt gestoken is ruim een jaar oud en heeft zich nooit in de Zaanstreek afgespeeld. En de verslaggever die bekogeld was met eieren mocht direct aangifte doen, alleen wilde dit niet zonder dat de camera alles zou filmen. Daarmee gaan wij niet akkoord vanwege privacyoverwegingen.

Agent Verweij, die eerder al te zien was bij Pauw om over de situatie te vertellen, zegt nu blij te zijn dat de rust weer wat lijkt teruggekeerd. Hij en zijn collega’s kunnen zich nu richten op een structurele aanpak voor overlast, niet alleen in Poelenburg maar in de hele Zaanstreek. Voor alle stuurlui die vanaf de wal roepen hoe het allemaal eigenlijk moet, heeft Verweij ook nog een boodschap:

Ik wil nog een ding kwijt. Waar ik mij aan geërgerd heb is het feit dat heel Nederland een mening had over hoe wij ons werk moesten doen. De een vond dat we harder moesten optreden, de ander vond dat we juist niet moesten handhaven maar in gesprek moesten blijven. Werkt u in de bouw? Ik weet weinig van de bouwsector en zal u dus nooit vertellen hoe u een muur moet stucen of een fundering moet aanleggen. Werkt u in de zorg? Ik weet weinig van de zorgsector en zal u dus nooit vertellen hoe u een dementerende oudere moet behandelen of een openhartoperatie moet uitvoeren. Werkt u in het onderwijs? Ik weet weinig van de Nederlandse geschiedenis of de Stelling van Pythagoras en zal u nooit vertellen hoe u kennis moet overdragen. Werkt u niet bij de politie? U weet weinig van hoe u contact op moet bouwen met een jeugdgroep, wanneer een repressieve aanpak werkt en wanneer het goed is om in gesprek te blijven en wanneer wij geweld mogen toepassen. Wij hebben ervoor geleerd en ook van deze situatie hebben we weer veel opgestoken voor ons werk nu en in de toekomst.

Lees hieronder de hele column:

Bekijk hier de uitzending van Pauw met Tom Verweij: