Protesten worden veroordeeld, dat is geen aanname meer te noemen. Wanneer we ons niet meer hard maken voor het recht voor iedereen, wat is het leven, onze gezondheid, dan nog waard? Waarom zijn er zovelen die gestopt zijn met zingen voor gelijkheid?
“I can’t breathe” wordt met veel moeite tot 11 keer gefluisterd vanaf de stoep op een zomerdag in Staten Island. Politie probeert een zwarte man te arresteren. Machteloos, op de grond, wordt hij omringd door agenten, waarbij één van hen hem op onorthodoxe wijze probeert te bedwingen. Een buurtgenoot neemt het gebeuren met een gsm op. Even later is Eric Garner er niet meer. De wurggreep van de agent liet hem levenloos. Het is 2014. De lijst van omgekomen mensen van kleur is sindsdien niet meer bij te houden. Met Floyd als laatste slachtoffer. En toen was het genoeg… Of toch niet?
Toen Amadou Diallo door agenten met 41 (!) kogels doorzeefd werd toen hij zijn portemonnee tevoorschijn haalde, kwam de crème-de-la-crème van de ‘East-coast’ Hiphop-scene bij elkaar om een EP op te nemen. Sublime produceerde “April 29” na de rellen in 1992 wanneer Rodney King door een groep witte agenten op brute wijze wordt mishandeld. Voor Eric Garner produceerde een Engelse producer het nummer ‘I can’t breathe’. De 12-jarige Tamir Rice die door agenten werd omgebracht, vormde de inspiratie voor het protestnummer ‘Alright’ van Kendrick Lamar. Rapper Conway werd geraakt door de dood door politiegeweld van Ahmaud Arbery en Breonna Taylor en maakte ‘Front Lines’. Pussy Riot, Parcas & Dillom componeerden een song om te protesteren tegen seksistisch (politie)geweld in Latijns Amerika.
Liefst drie hiphop-artiesten componeerden songs naar aanleiding van Mitch Henriquez. Deze werd, na een onsympathieke geste naar een groepje agenten, in een nekklem gezet door datzelfde groepje. Hij liet het leven. Voor de doodgeschoten Rishi (17) op Den Haag Holland Spoor in 2013, werden 2 succesvolle theatervoorstellingen geproduceerd. Discriminatie is echt, ook in Nederland: de Belastingdienst doet aan stelselmatig etnisch profileren, elk jaar – half november – zien we de ‘sieg heils’, het verschijnen van intimiderende bewegingen en horen we het bulderen van racistische koren. Dit jaar nog: politiechef Aboulouafa klapt uit de school door kritiek te leveren over de uitvoering van haar Haagse collegae. Deze zou discriminatie in de hand werken. Het werd haar niet in dank afgenomen. De Rijksoverheid constateert dat discriminatie-incidenten sinds 2019 zijn toegenomen. Een verhoging van 17%.
“Ik vind racisme ook erg, maar dit is onverantwoord.” Mensen buitelen over elkaar heen om de protestactie in Amsterdam te veroordelen. “Ze hadden toch een online petitie kunnen starten?” Er was zelfs een creatieveling die geloofde dat we op balkons met protestborden konden staan en er vervolgens een drone langs kon vliegen die het ‘protest’ zou opnemen. Protest is bedoeld om te verstoren, om wakker te schudden. Het zit in de definitie verweven. De effecten van protest op cultuur zijn o.a. in de muziek te vinden. Elke generatie heeft zijn protestliederen. Sommige protesten zijn incidenteel, andere blijven decennia lang doorlopen.
Ik vraag me hardop af: mensen met zoveel kritiek, zoveel oordeel over de Amsterdamse ‘Black Lives Matter’ protesten; heeft hun bekrompenheid de protestgeest uit hun herinnering gewist? Zoek de muziek bij je geboortejaar: jaren ’40: Woody Guthrie, jaren ’50: Pete Seeger, The Weavers, jaren ’60: Bob Dylan, James Brown, Joan Baez & werkelijk haast alle bands uit die tijd (bekijk de line-up van Woodstock), jaren ’70: Edwin Starr, John Lennon, Joni Mitchell, Marvin Gaye. De jaren ’80: Bruce Springsteen, Frankie goes to Hollywood, Nena… De Chileense popmuziek staat bol van protestliederen. En Nederland? Denk aan: ‘Welterusten, meneer de president’? Maar ook protestliederen van componisten in de klassieke muziek: Sibelius, Beethoven’s “Ode aan de vreugde”, Rossini, Mendelssohn, Poulenc’s “Salve Regina”, Verdi’s “Va Pensiero”.
Het lijkt me sterk dat de massa mensen die (online) tekeer gaan om hun ongenoegen over de Amsterdamse protestactie te spuien, in hun tijd niet heeft meegesprongen op “Killing in the Name”, “Sunday Bloody Sunday”, “Get up, Stand up”, “They don’t care about us”, “Zombie” of “Invisible Sun”. We zijn een burgerlijk zootje geworden. Nette mensen met eigenzinnige, egoïstische waarden. Als ons straatje maar schoon is. Ons buikje gevuld.
Als we niet protesteren, als we niet zingen, dan beamen we dat het leven zin heeft wanneer anderen worden beperkt. Dat het leven waarde heeft, ondanks dat de ander onderdrukt wordt. Dat we ongestraft onze ogen kunnen sluiten voor onrecht, voor misstanden en onrechtmatig gebruik van macht.
Als we niet zingen, dan houden we contrasten in stand.
Nooit in de geschiedenis van de mensheid is er een protest geweest dat goedkeuring door de overheersende klasse kon wegdragen. Zelfs Gandhi’s vreedzame mars werd door de Britse overheersers onverbiddelijk afgestraft. Mensen blijven protesteren voor hun recht, mensen blijven zingen. Zelfs tijdens de Spaanse Griep (een ergere epidemie dan de huidige) werd er geprotesteerd in Amsterdam tegen de Grote Schaarste. Dat protest zwengelde het regerende besef aan dat er consessies gemaakt moesten worden om het land niet in totale armoede te laten storten en de burger bij te staan.
‘Ik vind het ook erg’ klinkt alsof het gewenste pakje boter helaas niet meer op voorraad was bij de kruidenier. Het kent geen urgentie, is niet doordrongen van de noodzaak. De open wond die racisme heet wordt wederom bedekt. De aandacht afgeleid. Het is de burgemeester die onverantwoord handelt. Of de aanzet tot ‘een 2e golf’. Of de horeca-uitbater heeft zo lang moeten lijden. Er is genoeg materiaal te vinden om het maar niet te hebben over waar duizenden mensen zich over hebben uitgesproken. Waarover zij zingen.
Het is eenvoudig te oordelen. Het is veel lastiger te luisteren. Omdat als we echt luisteren, we horen wat er gezegd wordt, namelijk: ‘er is pijn.’
Als we dit zien, erkennen, begrijpen; alleen dan is er ruimte om te helen. En dan begrijpen we ‘Strange Fruit’ van Billie Holiday misschien ook veel, veel beter.
NEEM EEN COOKIE
Jammer! Door je cookie-instellingen kan je dit deel van de site niet zien. Als je de 'sociale cookies' accepteert, kan je dit deel wel zien.
Het gaat niet om de boodschap, het gaat om de massale samenscholing.
De vraag is hoeveel van de mensen die bij de protestactie aanwezig waren, straks in het ziekenhuis 'I can't breathe' zeggen.
Ik begrijp deze column niet. Er is toch niemand die de demonstratie op de Dam afkeurt? Wat wèl afgekeurd wordt is de overtreding van de Corona-richtlijnen, gesanctioneerd door Halsema. Het is met deze richtlijnen heel goed mogelijk om te protesteren, demonstreren, zingen enzovoort.
Afgelopen maandag, zelfde middag als demo in Amsterdam gebeurde in Utrecht het volgende:
https://www.ad.nl/utrecht/honderden-utrecht-supporters-nemen-op-indrukwekkende-manier-afscheid-van-jacky-vermeulen-22~a70eb004/
Welke (extreem)-rechtse politicus gaat hier op los en het hoofd van burgemeester van Zanen op het hakblok leggen? Of is dit nou juist het soort blanke achterban waar ze het van moeten hebben?
Dit is butwhataboutism (https://en.wikipedia.org/wiki/Whataboutism).
Als jij vindt dat daar iets aan gedaan had moeten worden, zou je zeker actie moeten ondernemen. Ik kan me voorstellen dat hier ook het nodige over gezegd moet worden.
Waarom moet je extreem rechts zijn om te vinden dat mensen zich aan de richtlijnen moeten houden?
- We gaan er maar even aan voorbij aan het gegeven dat de intelligence erg slecht was en de schattingen over het aantal mensen wel heel erg laag waren.
- Er was een demonstratie gepland. In deze tijden zou iedereen waakzaam moeten zijn en na moeten denken over hoe je zou moeten reageren als er teveel mensen op af zouden komen.
- Zelfs als je verrast bent, dan zou je in ieder geval een poging moeten doen om de mensen weg te sturen, al dan improvisorisch. Je gaat dan niet naar de dam om mee te doen (als ze toen een poging had gedaan mensen weg te sturen, had ik er respect voor kunnen hebben).
- Ze heeft aangegeven dat demonstreren blijkbaar een grondrecht is. Dit recht is belangrijker dan bijvoorbeeld het recht om een fatsoenlijke uitvaart te regelen voor je overleden moeder. Blijkbaar zijn er ook geen alternatieven voor een life-demonstratie te bedenken.
- Dankzij het overtreden van de regels op grote schaal is de kans zeer aanzienlijk dat het aantal zieken en ook doden aan corona flink omhoog gaat. Daar was zij primair verantwoordelijk voor (uiteraard niet helemaal, maar zij was degene die er het meest aan had kunnen doen.). Ja, een groot deel van de mensen zal de komende weken voorzichtig zijn, maar je weet dat het niet iedereen is.
- Dankzij haar optreden zijn de regels die Mark Rutte opstelt minder geloofwaardig geworden. Hierdoor zullen mensen de regels minder serieus nemen hetgeen leidt tot meer doden en een langere tijd voordat alles weer wat normaler wordt.
Het idee dat het onderwerp van de demonstratie er iets mee te maken heeft, is ronduit eng. Mensen hebben, binnen grenzen, het recht om te demonstreren. Of dat nu tegen racisme is of voor meer babyzeehondenbontjassen. Het recht is even zwaar. Als je voor een anti-racisme demonstratie een paar honderd doden accepteert, dan moet je dat ook doen voor demonstraties waar je fel op tegen bent.
Ik kan hieruit niet anders concluderen dat in ieder geval Femke Halsema haar verantwoordelijkheid voor de gedane schade moet nemen en af moet treden. Het zijn fouten op fouten en ze lijkt pas wat geleerd te hebben toen ze er achter kwam dat het werd afgekeurd. Whatabout anderen weet ik niet.
Strange fruit is inderdaad een prachtnummer, Billie Holiday was net van vóór mijn generatie. Ik heb het meegekregen van Nina Simone, maar had het al decennia niet meer gehoord.
Tegenwoordig heb je muziek-apps en YouTube e.d., en nu blijkt dat er allerlei andere mooie uitvoeringen van zijn, zoals van Diana Ross en zelfs Annie Lennox.
Allemaal vrouwen trouwens, je zou er toch ook eens een mannelijke zanger tussen verwachten. Maar die vind je dan weer vooral in de hiphop- en rapscene... (Dus m.i. toch wel degelijk een moderne protesttraditie, meneer Karto...)
De meeste blueszangers zijn mannen. Ik heb een grote collectie platen, ook de verzamelde werken van Billie Holiday maar de platenspeler moet al een paar jaar worden vervangen. Degeen die tekst en muziek schreef van Strange Fruit was een NewYorkse leraar Engels.
https://www.npr.org/2012/09/05/158933012/the-strange-story-of-the-man-behind-strange-fruit
ps. @Ferdy
sorry dat ik even mijn gal heb gespuugd naar jou toe. Jij betaald ook de tol voor jouw collega columnisten, dat is niet eerlijk van me.
Kusje? (interseksioneel) ;)
Ik ben dol op het woord kleinburgerlijk, semantisch gezien typeert het geborneerd rechts ten voeten uit: Benepen, bekrompen, schichtig om zich heen kijkend wat de buurt ervan vindt; en zich daaraan conformerend, uit angst langs roddel & achterklap beticht te worden van niet méé willen werken aan de groepsidee die gezélligheid en saamhorigheid voorstaat. Geen keuzes voor zichzelf kunnen maken uit angst voor wat de ánder er van vindt.
Het is toch een beetje de pot die de ketel verwijt dat ie zwart ziet. Je behoort zelf tot een klein extreemlinks, wereldvreemd, utopistisch, luchtfietsend en geborneerd clubje mensen dat de wereld bekijkt door een rietje.
@Hannes'
Wat jij kleinburgerlijk noemt, is daarentegen het echte leven. Kinderen groeien op in een gezin, gaan naar school, hebben een hobby, gaan studeren, soms zelfs promoveren, zoeken een baan, krijgen een relatie, stichten een gezin, voeden hun kinderen zo goed mogelijk op, passen op hun kleinkinderen, doen vrijwilligerswerk, maken muziek, reizen, gaan in de politiek. Het zijn juist al die normale, gewone mensen die samen de maatschappij vormen. Het zijn ook al die dappere mensen met vitale beroepen die nu diezelfde maatschappij draaiend houden.
@Mount Everest
Dat is niet wat ik bij Hannes las. Dat is ook niet wat ik klootjesvolk noem. Ik spreek niet voor Achterhout, maar ik sloot meer aan bij dit citaat: "We zijn een burgerlijk zootje geworden. Nette mensen met eigenzinnige, egoïstische waarden. Als ons straatje maar schoon is. Ons buikje gevuld." Jij beschrijft een ander soort mensen, die in het volle leven staan en ook op de buitenwereld gericht zijn.
Mnt Evrst: `Je behoort zelf tot een klein extreemlinks, wereldvreemd, utopistisch, luchtfietsend...blabla...'
Rare reactie! Als door een wesp gestoken. Hoe weet je dat eigenlijk allemaal? Heb je niet geleerd op de bal te spelen ipv de persoon?
MountEverest 3 juni 2020 at 23:20
[ Wat jij kleinburgerlijk noemt, is daarentegen het echte leven. ]
Ach hemel, het echte leven. Altijd heel bijzonder waar mensen de pretentie vandaan halen om hun eigen ervaring te verheffen tot 'het echte leven'.
Alleen ziet dat echte leven er natuurlijk heel anders uit wanneer je opgroeit in een hutje in Zuid-Oeganda. Of juist in een villawijk in Neerpelt. Het echte leven van een Syrisch jongetje of een Chinese arbeidster in een spijkerboekenfabriek laat zich wellicht vergelijken met een Afro-Amerikaans kind dat zich staand moet zien te houden in Camden, NJ. Met dat Echte Leven op de top van Everest kunnen zij zich echter niet meten.
@ Erik Minnens: “We zijn een burgerlijk zootje geworden. Nette mensen met eigenzinnige, egoïstische waarden. Als ons straatje maar schoon is. Ons buikje gevuld.”
Precies! En en de xenofobische variant van genoemde soort bezorgt de politie dagelijks een hoop nutteloze ballast aan werk en ergernis omdat de hysterische kleinburger, van achter de gordijnen naar buiten glurend, om elke scheet 112 belt.
CC: `En ook met jouw leven Nick, get of your moral high horse.'
Wat een sneue jijbak, geheel volgens domrechtse tradities (hullie ook) : met zelfs wat schrepel engels woordvertoon erbij opgerispt, om de tuquoque redenering `interessanter' te doen overkomen.
chutzpah chutzpah 4 juni 2020 at 16:35
[ Of ben jij geen NL staatsburger? ]
Ik wel. En jij? Nederlands lezen gaat je zo te zien niet al te best af, in elk geval.
Maar ik zal het even toelichten: Everest doet een nogal ferme uitspraak over het Echte Leven. Ik stel vast dat de door mij genoemden (al dan niet uit vrije wil) hele andere ervaringen hebben. En aangezien die ervaringen niet overeenkomen met Everests Enige Echte Leven moeten dat dus wel neplevens zijn.
Zo goed?
chutzpah chutzpah 4 juni 2020 at 22:28
[ Dus get of your moral high horse ]
Was de eerste keer al een slappe opmerking.
Maar goed, als je dat dan toch zo'n leuke uitdrukking vindt: off, niet of.
"Ik vraag me hardop af: mensen met zoveel kritiek, zoveel oordeel over de Amsterdamse ‘Black Lives Matter’ protesten; heeft hun bekrompenheid de protestgeest uit hun herinnering gewist?"
Nee, maar de huidige maatregelen vanwege de pandemie hebben vele levens verwoest en door de war gehaald. Als je dan een grote mensenmassa ziet die op dat moment lak hebben aan alle maatregelen dan kan je wel verdrietig worden. Schijnbaar is er bij BLM weinig begrip daarvoor.
Het is maar wat je "bekrompenheid" noemt.
Er heerst een pandemie. Moet het doel (protesteren tegen racistisch politiegeweld in een ander land) het middel (zieken, doden, failissementen, etc) dan maar heiligen?
Laat ik voor mezelf spreken. Als ik de voorbeelden zie dan kan ik het alleen maar verschikkelijk vinden wat er gebeurt. Het probleem is dat ik het in het dagelijks leven niet meemaak. Ik leef in het midden van het land in een dorp en daar zie ik geen voorbeelden van de uitingen van (institutioneel) racisme (ik hoop dat ik er dan op zou reageren). Ook in het bedrijf waar ik werk en bij de mensen die ik zelf aanneem zie ik het niet (op basis van de diversiteit die ik/wij aannemen). Ik probeer op mijn nivo niet racistisch te zijn. Ik heb geen behoefte om naar een demonstratie te gaan, dat doe ik ook niet voor andere onderwerpen. Maakt me dat een slecht mens, ik hoop het niet.
@Polletje Ik zeg niet dat ik het niet weet, alleen dat ik geen behoefte heb om mee te lopen in een demonstratie en in het dagelijks leven probeer een bijdrage te leveren. Het probleem is dat er zoveel dingen zijn om voor/tegen te demonstreren, niet alleen de dingen die jij belangrijk vindt. Als je overal aan deelneemt, hou ik geen tijd over om te leven (ik heb een leven).