Zo leggen grote concerns de coronarekening bij werknemers… in tijd!

Een rekening in de vorm van tijd? Hoe dan? Dat zit als volgt. Neem bijvoorbeeld de winkelmedewerkers van Wibra. In de maanden voor de lockdown draaiden zij mega-omzetten en maakten zij extra uren. Maar sinds de winkel moest sluiten, worden medewerkers vanaf januari consequent 35% minder ingezet. Voor een deel is dat te snappen, er is immers minder werk. Maar vergis je niet: ook voor de huidige werkzaamheden zoals click & collect en winkelen op afspraak zijn veel medewerkers nodig. Vanuit veel winkels horen we dat medewerkers nu consequent met te weinig krachten worden ingezet, de werkdruk is dus enorm.

Waarom zet de werkgever deze winkelmedewerkers 35% te weinig in? Het idee is dat de winkelmedewerkers deze niet-gewerkte uren komende zomer gratis inhalen. De werkgever maakt een buffer, dat scheelt de werkgever geld, want dan hoeven er geen vakantiekrachten worden ingehuurd. ‘Waarom moeten wij deze uren inhalen, die uren zijn toch al betaald door de overheid’, zeggen winkelmedewerkers van Wibra tegen ons. Dat klopt! We treden in Nederland zeer ruimhartig de winkelketens tegemoet die omzet zijn mislopen. Bij een omzetverlies van minimaal 20% krijgen zij tot 85% van de loonkosten via het NOW-noodfonds vergoed. De niet-gewerkte uren zijn dus al voor een groot deel betaald door de belastingbetaler. Wibra heeft het afgelopen jaar in totaal 7,575 miljoen euro loonsteun gekregen. De discounter legt deze rekening nu via de min-uren ook nog eens bij de werknemers neer, en die weten dondersgoed dat dit niet deugt.

De werkgever beroept zich op de Cao voor de Winkelstraat. Daar staat in dat er 35% van de contracturen mag worden afgeweken. De gemiddelde winkelmedewerkster heeft een weekcontract van 21 uur en bouwt dus maximaal 7,35 min-uren per week op. Na vier maanden lockdown heeft deze medewerkster een min-uren-saldo van meer dan 100 uur. De cao is natuurlijk helemaal niet bedoeld om medewerkers met zó’n groot probleem op te zadelen. Dit is een exces van wat in de polder heel chique ‘interne flex’ wordt genoemd. Dit is niet te doen voor mensen. Want combineer het inhalen van deze uren maar eens met de zorg voor je gezin, met een vakantie of met een andere baan. Winkelmedewerkers behoren tot de inkomensgroep met de laagste salarissen van Nederland, dus een tweede of zelfs een derde baan komt geregeld voor.

Winkelmedewerkers stellen dit onderwerp van het ‘coronacorvee’ aan de kaak. Vooral vanuit Wibra, Blokker, Hanos en Beter Bed krijgen we heel veel meldingen. De laatste weken duikt ook Douglas op in dit rijtje. De parfumerieketen deed het de afgelopen tijd vooral door de online verkoop best goed en vroeg geen NOW-loonsteun aan. Typisch een voorbeeld van ‘slecht voorbeeld doet slecht volgen’. Bedrijven kijken het trucje bij elkaar af. Coronacorvee is een verdienmodel geworden. Minister Koolmees is hier inmiddels op gewezen door de FNV en door Gijs van Dijk van de PvdA. De minister heeft laten weten dat hij niet ingrijpt – waarmee de overheid de winkelketens feitelijk faciliteert om dit verdienmodel door te zetten.

Winkelmedewerkers willen in hun bedrijf afspraken maken om de min-uren kwijt te schelden. Wij merken dat veel winkelconcerns liever met ‘vakbonden’ bellen die bereid zijn om afspraken te maken die enkel goed zijn voor de werkgevers. Dat gebeurde in januari in de winkelstraat. Ineens lag er een deal, waarin schootbonden AVV, de Unie, CNV en RMU ermee instemmen dat winkels bij het eindigen van een arbeidscontract een min-uren rekening kunnen neerleggen bij hun werknemers. De rechten van werknemers worden door zo’n extra deal alleen maar verder verslechterd! Wij roepen deze schootbonden op om deze keutel in te trekken en loop winkelmedewerkers die willen opkomen voor hun rechten niet in de weg.