Afvalscheiden, hoe doe je het goed (en fout)?

Tegenwoordig kun je afval in huis op vele manieren weggooien. Zo hoort je mandarijnenschil bij het GFT, gooi je je frituurolie verpakt en wel in de prullenbak en kun je bij een papieren taartdoos het plastic bij het PMD en het papier in de papierbak deponeren. Alles heeft zijn eigen plek waar het het best weggegooid kan worden. Waarom is het afval scheiden zo belangrijk? En weet je wel zeker of je het goed doet?

Weten waar je afval moet weggooien of scheiden is niet altijd makkelijk. Sommige dingen kun je gewoon door de wasbak spoelen en andere kun je het best in een daarvoor bestemde afvalbak deponeren. En in sommige gemeenten doen ze nauwelijks aan afvalscheiden. Toch kun je dan nog opletten. Wist jij bijvoorbeeld dat kattenbakvulling niet bij het GFT hoort?

Volgens Mariska Joustra van Milieu Centraal draait recyclen vooral om het behouden van grondstoffen. Plastic recyclen heeft bijvoorbeeld pas zin als je het plastic weer opnieuw kunt gebruiken in plaats van dat de grondstof verloren gaat.

“Als er een verkeerd product in de afvalstroom komt is dat niet erg, maar als de stroom te vervuild is geraakt moet hij worden afgekeurd”, zegt Joustra. “Als bijvoorbeeld de GFT-stroom te veel plastic bevat is het niet meer mogelijk hier compost van te maken.”

Het is dus belangrijk dat afval op de juiste plek wordt weggegooid. Maar toch worden veel producten niet op de juiste manier gescheiden. Denk bijvoorbeeld aan een vieze, vette pizzadoos of kartonnen koffiebekers. Die horen respectievelijk bij het restafval en het PMD. Grote stukken piepschuim en fruitnetjes horen daarentegen niet in het PMD. Het netje hoort bij restafval en piepschuim moet bij de milieustraat waar het weer goed gerecycled kan worden.

Ook kun je beter geen drinkglas of ovenschaal in de glasbak gooien. Dit is niet hetzelfde type glas en zorgt voor problemen bij het hergebruiken. Gooi dit dan ook bij het restafval.

Joustra van Milieu Centraal heeft een aantal tips, waardoor afval beter kan worden hergebruikt. “Als je kleding wegdoet, zorg dan dat je het in een afgesloten zak wegbrengt. Wanneer textiel nat wordt is het een natte hoop en je kunt dan niet meer bij de vezels om kleding dan te recyclen.” Ook noemt ze pizzadozen, een schone mag wél bij het oud papier, maar eentje met vetvlekken niet.

Aan verwerking van al het afval dat we produceren zijn kosten verbonden. Producenten van verpakkingen betalen voor recyling van hun product aan het Afvalfonds. Deze kosten zijn vaak weer meebrekend in de prijs van een product.

Als een afvalstroom te vervuild en dus afgekeurd is, wordt het verbrand. “Mensen die hun best hebben gedaan in het afvalscheiden hebben het dan voor niks gedaan en er zijn geen grondstoffen behouden gebleven”.

De transitie naar een circulaire economie is volgens Joustra onomkeerbaar, ook de overheid heeft het streven een circulaire economie te zijn in 2050. Het idee is dat we afval dan als grondstof gaan zien. Ze noemt voorbeelden van situaties waarbij afval gebruikt wordt om wat nieuws van te maken. “Vanuit de horeca zijn ze sinaasappelen gaan inzamelen om daar nu likeur van te maken. Ook kan van reststromen van olijfolie en avocado’s, die niet worden verkocht, zeep worden gemaakt.” Volgens haar hebben sommige producten zo zelfs meer waarde dan het afval eerst had.

Het is heel lastig om van elk product te weten waar het weggegooid moet worden. Zo zegt Joustra dat sommige producten met meerdere onderdelen lastig te scheiden zijn. “Het kan soms verwarrend zijn als een plastic bakje een papieren wikkel heeft met een folie. Wat kan helpen is om dan de afvalscheidingswijzer van Milieu Centraal te raadplegen. Die weet voor elk stuk afval raad.

Bron: Milieu Centraal