Belbus: Stortgevaar bij ABN AMRO

De 84-jarige meneer Kamphuis spaart als hobby 1 euro- en 2 euromuntstukken. Zodra hij 1000 euro heeft, stort hij het op zijn rekening bij een stortautomaat. In januari is het weer zover. Meneer Kamphuis neemt zijn spaargeld mee naar hetzelfde ABN AMRO-apparaat waar hij de vorige keer zijn muntgeld stortte. Bovenaan het apparaat staat nog altijd “opnemen en storten”.

Nadat hij de hele zak munten in het apparaat heeft gegooid, schrikt hij zich een hoedje. Het apparaat heeft geen euro geteld. Er is niets op zijn rekening bijgeschreven! Meneer Kamphuis belt direct het servicenummer en vraagt of ze zijn geld uit het apparaat willen halen. De klantenservice is allerminst behulpzaam: meneer Kamphuis wordt ervan beschuldigd het apparaat te hebben gesloopt en zou aansprakelijk zijn voor de reparatiekosten. Omdat deze kosten sowieso meer dan 1000 euro zijn, krijgt hij zijn geld niet terug. Bovendien kan hij geen aanspraak op het geld maken, omdat ABN AMRO niet kan achterhalen van wie alle muntstukken in het apparaat zijn.

Beduusd gaat meneer Kamphuis naar huis. Een paar dagen later vertelt hij het verhaal aan zijn dochter, Myrthe. Myrthe gelooft haar oren niet en belt direct met de ABN AMRO, maar krijgt dezelfde reactie als haar vader. Myrthe plaatst hier behoorlijk wat vraagtekens bij. Hoe weet ABN AMRO zo zeker dat het apparaat kapot is? Het apparaat deed het nog toen haar vader het gebruikte. Als er kennelijk ook muntgeld van anderen in het apparaat ligt en het apparaat desondanks niet kapot was, waarom zou dat nu wel zo zijn? En er hangen toch camera’s? Het bedrijf kan toch zien dat hij gestort heeft?

Myrthe vraagt ABN AMRO of er uit coulance iets gedaan kan worden voor haar vader. Het was immers een onschuldige fout van een oudere man. Er was absoluut geen kwade opzet in het spel. Maar ABN AMRO kent geen genade: haar vader is zijn geld kwijt.

Myrthe accepteert de reactie van de klantenservice niet en dient via online een klacht in. Wekenlang hoort ze niks. Op 1 maart informeert ze naar de voortgang van haar klacht. ABN AMRO biedt excuses aan voor de trage behandeling en komt direct met een reactie. Het beleid is rechtlijnig in dit soort situaties: als er muntgeld in een automaat wordt gedaan die daar niet voor is bedoeld, dan geldt dit als een fout van de klant.

Myrthe en haar vader weten niet meer wat ze moeten doen. Het gaat hier wel om 1000 euro! Dat kan ABN AMRO toch niet zomaar innemen? Myrthe vraagt op het Kassa-forum “Vraag & Beantwoord” om hulp. De Belbus ziet haar noodkreet en komt in actie.

Omdat ABN AMRO zo rechtlijnig is, houdt Ciana een alternatieve oplossing achter de hand om aan muntgeld te komen, mocht de ABN AMRO nog steeds niet terugbetalen.

Gelukkig heeft ABN AMRO zich bedacht. Directeur dagelijkse bankzaken en verantwoordelijk voor ouderenbeleid, Gudy van der Wal-Verbruggen, biedt excuses aan, geeft uitleg en komt met de langverwachte oplossing. Meneer Kamphuis krijgt zijn geld terug én een bloemetje. Tot zijn eigen verbazing voelt meneer Kamphuis plots warme gevoelens voor ABN AMRO.

De Belbus sluit natuurlijk in stijl af. Meneer Kamphuis heeft weer poen. Tijd voor een vreugdedansje!