Hillary Clinton: het leven naar die irreële verkiezingsnederlaag

Na haar politieke nederlaag bleef het stil rondom presidentskandidaat Hillary Clinton. Ze werd gesignaleerd en gefotografeerd in de bossen, maar publieke optredens bleven uit. Inmiddels spreekt ze weer in het openbaar. Terugkerend thema: de campagne van 2016. Het Amerikaanse tijdschrift New York Magazine zocht de eerste vrouwelijke president die Amerika nooit kreeg thuis op.  

Geen make-up, een bril met jampotglazen en een sportvest. ‘Hillary lijkt meer Rodham dan Clinton,’ schrijft de journaliste, verwijzend naar de jaren zestig waarin Clinton haar meisjesnaam nog droeg en rechten studeerde aan het Wessesley College, waar ze haar toekomstige echtgenoot leerde kennen.

De ontmoeting met Clinton vindt plaats op een kritiek punt in president Trumps ambtstermijn: het ontslag van FBI-directeur Comey. Clinton heeft gemengde gevoelens bij dat ontslag. Comey was de man die het onderzoek naar Clintons e-mails heropende in oktober en zij is er nog altijd van overtuigd dat onder meer dat schandaal haar de verkiezingsoverwinning heeft gekost.

Die oktobermaand was cruciaal in de verkiezingsrace. De brief van FBI-directeur Comey, de Russische inmenging. Clinton zei eens: “ If the election had been on October 27, I’d be your president .”

Maar Clinton ziet de Russische interventie nog altijd als een aanval en veroordeelt impliciet de banden van Trump met de Russen. “ It was an attack by an aggressive adversary who had been probing for many years to figure out how to undermine our democracy, influence our politics, even our elections. ”

Enkele dagen na het interview met New York Magazine brengen de kranten het nieuws naar buiten dat Comey voor zijn ontslag is gevraagd afstand te nemen van het Rusland-onderzoek naar president Trump.

De long-read biedt een aantal interessante inzichten in de gefaalde verkiezingscampagne van de Democratische partij. Zo zochten Clintons vaste speechschrijvers Dan Schwerin en Megan Rooney haar de dag na de verkiezingsuitslag op in haar hotelkamer. Clinton zat in haar badjas aan tafel na een korte nacht. 

In een eerste versie van de speech zou Clinton haar verlies toegeven, maar ze besloot zelf voor een agressieve aanpak te gaan: nadruk op de bescherming van democratische waarden en een boodschap aan jonge meisjes. 

“ That’s a president ,” zouden de twee schrijvers hebben gezegd bij het verlaten van het hotel.

Het beeld van een vrouw die haar verlies niet naast zich neer kan leggen en leeft in de schaduw van het nooit verkregen presidentschap, blijft in het artikel overeind. “ I admit that I’m not a perfect candidate — and don’t know anybody who was — but at the end of the day we did a lot of things right and we weathered enormous headwinds and we were on our way to winning. So that is never going to satisfy my detractors. And you know, that’s their problem .”

Clinton vertelt hoe mensen in haar omgeving, vlak na de verkiezingen en nu nog, spontaan in tranen uitbarsten in haar buurt. Voornamelijk vrouwen. Een aantal van hen bood zelfs excuses aan omdat ze niet hadden gestemd.

Clinton keerde niet terug naar het Witte Huis. Ze laat zich inmiddels wel weer invliegen als spreker. Zo sprak ze vier dagen geleden de studenten van het Wellesley College toe, waar ze zelf ruim veertig jaar geleden studeerde. Ze liet zich wederom kritisch uit over haar voormalige medekandidaat en huidig president, Donald Trump.

Clinton werkt momenteel aan haar memoires, die later dit jaar bij uitgeverij Simon & Schuster zullen verschijnen.