Nabellen met... Hans van der Togt

“Oh! Ik heb het van Cilly Dartell gehoord, inderdaad. Zij schreef me dat Jan Slagter heeft gereageerd op mijn oproep.”

“In seizoen drie? Dat lijkt me fantastisch en helemaal te gek. We moeten maar zien of dat doorgaat, natuurlijk. Dan zou hij eerst met mij contact op moeten nemen. We hebben alle tijd – seizoen twee is net opgenomen. Als Jan tegen de tijd van de nieuwe opnames aan me denkt, ben ik zeker bereid om het te doen.”

“Ja, die is gearriveerd! Het is een schat. Ik was vannacht om half twee thuis van het vliegveld. We zijn nu 16 uur samen en hij ligt momenteel heerlijk te slapen! Wel plast, poept en kotst hij het hele huis onder… Elk anderhalf uur ga ik met ‘m naar buiten en dan gebeurt er natuurlijk helemaal niks”, zegt Hans lachend. “Al de hele dag ben ik met enorme rollen keukenpapier en vaatdoekjes de hele boel aan het cleanen hier. Dat beest is natuurlijk helemaal in de war. Hij heeft net een vliegreis uit Spanje achter de rug. We moeten ook even aan elkaar wennen. Het moet nog allemaal even bijtrekken.”

“Verder is Nicky ontzettend lief, aanhankelijk en ook leuk tegen andere hondjes. Tegen iedereen die we tegenkomen springt hij op.”

“Ja, uiteraard! Een tweetalige opvoeding voor ons allebei. Nicky moet Nederlands leren en ik moet Spaans leren. Dan komt alles goed. Ik bestel ook allerlei dingen, Bijvoorbeeld een puppytrainer startpakket. Niet dat het een puppy is – hij is al bijna vijf jaar oud – maar ik wil hem wel graag zindelijk hebben, natuurlijk. Er schijnt een soort mand te zijn waarop dat te leren valt. Dat zien we allemaal wel.”

“Een hele leuke uitzending! De sfeer was goed en het was lekker los en babbel de babbel met z’n allen. De volgende dag heb ik het teruggekeken en ik was tevreden met het gesprek. Het is wel jammer dat het zo weinig over de film zelf ging, maar vooral over Nicky en de verhuizingen.”

“Het is een film van 12 minuten waar alle ingrediënten in zitten. Van spanning tot humor en zelfs een lugubere scène. Dat regisseur Jesse de Vries mij heeft gevraagd voor een rol, vind ik niet heel gek. De vrouw van mijn personage is gokverslaafd. Zelf heb ik ook met verslaving te maken.”

“Het draait om verslaving. Elke week krast zij zo’n 12 á 13 loten weg. Mijn personage is ondertussen smoorverliefd op een Russische vrouw van het internet, wie hij dolgraag wil laten overvliegen. Maar ja, er is geen geld om dat te doen. Na 30 jaar krassen wint mijn vrouw eindelijk een behoorlijk bedrag. Ik zie de kans om mijn geliefde over te laten vliegen en zij wil alleen maar op cruises en een nieuwe auto. Vanaf dat moment gaat het alle kanten op en loopt het allemaal heel anders af. Daar vertel ik niets over, want dan verraad ik het plot!”

“Te gek. We hebben afgelopen zomer vijf dagen gedraaid. In het appartement waar we zaten liep het op tot 40 graden, dus dat was wel pittig. Dan zat ik ook nog in een dikke trui met een lange broek aan. Na een tijdje kón ik niet meer. Ik had niet echt hele lange lappen tekst, dus daar hoefde ik me verder gelukkig geen zorgen over te maken. Verder ging het hartstikke goed en was het heel leuk en leerzaam om te doen!”

“Bedankt! Gaan we zeker doen.”