Nabellen met… Teun van de Keuken

“Een ontzettend leuke uitzending! Er was een hele goede sfeer aan tafel. Iedereen bemoeide zich op een plezierige manier met elkaars gesprekken. Een goede chemie tussen alle gasten. Inhoudelijk was het voor mij een heel interessante en gevarieerde avond. Ik ben er zeker over te spreken.”

“Nou! Ik heb George Baker jaren geleden geïnterviewd voor een radiorubriekje die ik ergens in een grijs verleden maakte. Met Gijs Groenteman maakte ik toen ‘Wanneer schreef u dat liedje eigenlijk?’. Met Baker heb ik toen gepraat over Little Green Bag.” 

“Het gesprek ging over een boek dat ik zelf heb geschreven, dus op elke vraag kan ik in principe antwoord geven. Het boek schrijven was misschien wel de voorbereiding, zegt Teun lachend. “Met een redacteur heb ik van tevoren besproken wat haar plannen waren. Verder had ik niet echt een voorbereiding. Ik wil altijd zo relaxed mogelijk in een uitzending zitten, dus dat kan je misschien wel onder een voorbereiding scharen.”

“Dat het boek een praktische gids is waarmee je door zowel de onzin als de marketing van producten heen kan prikken, is niet echt aan de orde gekomen. Dat is het namelijk wel. Het boek kan helpen om de juiste keuzes te maken in de supermarkt.”

“Jazeker! Op wijnflessen zijn bijvoorbeeld vaak afbeeldingen van dieren te zien. Onderzoek heeft uitgewezen dat dieren op flessen de wijnverkoop bevorderen. Mensen die voor het wijnschap staan hebben vaak geen idee wat ze moeten kiezen. Als er dan een vrolijke kikker of varken op een fles staat, dan pakken ze die maar. Dat is puur psychisch en slaat natuurlijk nergens op. Wijnfabrikanten maken hier wel slim gebruik van.”

“Verpakkingen waarop staat ‘verbeterde receptuur’ zijn ook interessant. Een Duitse consumentenorganisatie heeft een keer alle producten die zo’n verbeterd recept hebben onder de loep genomen. Wat blijkt? In het merendeel van de gevallen zitten er minder hoogwaardige ingrediënten in die verbeterde producten. Dan gaat het om bijvoorbeeld meer palmolie of water. Eigenlijk zijn het verslechterde recepten. Voor de fabrikanten wel beter, want die hebben er minder productiekosten aan. Omdat niemand dit soort producten vergelijkt met voorgaande recepten, valt het ook niemand op.”

“Klopt. Het is een handige winkel waar allerlei producten bij elkaar liggen. Het is wel zo dat kwalitatief betere producten te halen zijn bij de groenteboer, slager, visboer en bakker. Maar al dat soort winkels is een heel gedoe en vrijwel onmogelijk als je overdag werkt. Je ontkomt dus niet aan de supermarkt. Het probleem met die supermarkten is dat er veel goeds in ligt, maar ook heel veel rommel. Ik wil met dit boek uitleggen hoe je de goede spullen eruit kan vissen en de rommel kan laten liggen.”

Ik probeer me zo min mogelijk te laten verleiden door alle marketingtrucs van supermarkten en de producenten. Thuis maak ik een boodschappenlijstje voordat ik op pad ga. In de supermarkt neem ik een mandje en zet ik een koptelefoon op zodat ik niet in slaap wordt gesust door de slome muziek daar. En dan heel scherp te werk gaan en lopen naar wat nodig is. Tegenwoordig weet ik van bijna alle producten of ze wel of niet goed zijn. Als ik dat nou niet weet, lees ik wel even de etiketten. Als er bijvoorbeeld bij ham 25 procent water in zit, dan laat ik die ham links liggen.”

Dagelijks! En dat is ook beter. Als je grote boodschappen doet, raak je snel in de verleiding om je hele kar vol te gooien met producten waarvan je de helft uiteindelijk toch weer weggooit. Dat is zonde.

“Vroeger kocht ik altijd melk met de langste houdbaarheidsdatum. De melk die het snelst zou bederven, liet ik staan. Tegenwoordig doe ik het tegenovergestelde. Een pak melk gaat in het gezin binnen één dag op, dus het is onzin om de melk met de langste houdbaarheidsdatum te kopen. Supermarkten geven ook nog eens korting op dat soort producten, dus dat is mooi meegenomen.”

“Supermarkten hebben soms ook van die zakken vol met zogenoemde ‘buitenbeentjes’. Allerlei misvormde komkommers, aubergines, paprika’s en dat soort dingen. Die worden voor een stuk minder geld verkocht, maar smaken precies hetzelfde. Het gaat er niet om of je de mooiste en roodste paprika hebt.”

“Graag gedaan! Tot ziens!”