“Prima. Ik ben het natuurlijk wel een beetje gewend. Ik snap hoe het werkt. Er zit een redactie die het voorbereidt en de interviewer doet alsof ie het heeft gelezen. Ik doe al een tijdje mee in de wereld, dus ik ken het spelletje.”
U bood uw excuus aan voor uw column over een #MeToo-kwestie.
“Het was ‘een beetje excuus’. Niet echt een excuus. In ieder geval niet voor de kern van de column. Maar sommige dingen hadden wel wat minder bot gemogen. Ik had niet genoeg rekening gehouden met de echte slachtoffers van #MeToo. Voor de rest bied ik geen excuses aan. Die mevrouw (Christine Fords die de Amerikaanse rechter Kavanaugh beschuldigde van seksueel grensoverschrijdend gedrag, red.) is een liegende kakelmuts en dat hele toestandje was een kermis.”
Gaat u nu in het vervolg voorzichtiger zijn als u over #MeToo schrijft?
“Nee, geen seconde. Ben je belazerd. Ik heb zoveel vrouwen mannen zien verleiden en ontwrichten. De dames moeten ook eens even een spiegeltje kopen met z’n allen. Het zal best dat wij het allemaal hebben gedaan.”
Heeft u veel reacties gekregen op uw optreden bij PAUW?
“Via m’n mail komen wel reacties binnen. Op Twitter zullen ze ook wel weer hebben zitten kutten.”
Zijn er dingen die u niet gezegd heeft, maar nog had willen vertellen?
“Nee hoor. De tijd is wel altijd erg beperkt. Ik had best wat meer willen horen over die man die een gokverslaving had, maar de tijd was alweer op. Het zou zo geestig zijn om de opzet van het programma eens een keer te doorbreken en met twee gasten te komen. Doorbreek je spelletje eens. Wil je dat tegen Pauw zeggen?”
Is het laat geworden?
“Nee hoor. Ik drink helemaal niet. Twee glazen Spa en Youp ging naar huis."
Bedankt voor uw tijd!
“Geen dank. Het was een vrolijke tafel. Ik vond de politieke redactrice goed. Ik vond het allemaal goed. En ik ben blij dat Peter R. de Vries er een keer niet was. Sluit daar maar mee af.”