Au Pairs: Hoe gaat het nu met Lara?

De Limburgse Lara is één van de vijf au pairs die vorig jaar naar San Diego afreisde voor een groot avontuur. Hoe is het nu met haar?

De Limburgse Lara verbleef drie maanden in Amerika, waarbij ze au pair was van verschillende gastgezinnen. Ruim een jaar na de opnames spreken we haar weer. Hoe gaat het nu met haar? En hoe ziet haar leven er nu uit?

'Op dit moment gaat het eigenlijk heel goed. Ik ben door dit avontuur meer gaan genieten van hele kleine dingen. Ik heb in Amerika toch wel een hele pittige tijd gehad met een aantal tegenslagen, maar nu ik er thuis op terugkijk denk ik bijna alleen aan de momenten waar ik echt van genoten heb.'

'Ik ga naar school; ik ben dit jaar begonnen aan de opleiding Social Work. In het weekend ben ik graag met mijn vriend, mijn ouders en vrienden en vriendinnen. Ik doe gewoon de dingen waar ik blij van word.'

'Ik heb eigenlijk met al mijn gastgezinnen geen contact meer. In totaal heb ik er drie gehad, waarvan één echt maar voor een paar uurtjes. Ik vind dat wel heel jammer; ik had het voor mezelf leuk gevonden als ik nog wel contact zou hebben. Dat zou de ervaring ook wel positiever maken, want dan zou ik een positief iets hebben om me aan vast te houden.'

'Ik zeg altijd dat het een hele mooie mix is van mijn eigen persoonlijke hel. Het was een hele mooie ontdekkingsreis, waarbij ik mezelf vaak ben tegengekomen. Ik heb in San Diego voor zoveel tegenslagen gestaan, maar ik ben er altijd sterker uitgekomen. Juist door die tegenslagen heb ik mezelf veel beter leren kennen, dus dat is wel heel positief.'

'Het klinkt misschien heel stom, maar het is toch wel het feit dat alles zich in Amerika afspeelde. Ik had altijd echt de droom om naar Amerika te gaan en ik heb daar nu af en toe wel echt de American dream geleefd. Ik heb veel gewinkeld, gegeten, ik ben naar het strand geweest en ik heb echt genoten van de cultuur. Daarnaast is een ander hoogtepunt natuurlijk de vriendschap die er ontstaan is, dat is voor mij ook heel belangrijk.'

'Ik ben mezelf natuurlijk wel echt heel erg tegengekomen, wat ik af en toe best wel lastig vond. Daarnaast heeft de host-moeder in mijn eerste gastgezin best wel tegen mij geschreeuwd. Ik kon er al slecht tegen als er tegen mij geschreeuwd werd, maar dit heeft wel echt een knikje in mijn vertrouwen opgeleverd. Ik ben er wel nog steeds heel trots op dat ik daar voor drie maanden ben geweest en dat ik het gewoon heb volgehouden.'

'Ik vond het heel gek om mezelf terug te zien, maar ook echt heel leuk. Ik heb in mijn hoofd best wel veel dingen geromantiseerd of gedramatiseerd en die zien er ineens zo anders uit in de afleveringen. Ik was ook best wel wat dingen vergeten die in Amerika gebeurd zijn, die gebeurtenissen terugzien is ook echt heel leuk.'

'Ik zou dan tegen mezelf zeggen dat ik meer moest genieten. Ik heb mezelf heel veel kwalijk genomen en ik heb vaak het gevoel gehad dat ik opgaf of dat ik niet goed genoeg was. Ik ben de laatste maand pas echt gaan genieten en dat heb ik vanaf toen ook dubbel gedaan, maar ik had dit gevoel graag de hele tijd gehad.'

'Ik heb een lapdance gekregen van Marnik, dat was echt een topmoment. Daarnaast ben ik met Marnik ook een hele tijd alleen geweest, dat zie je ook niet echt terug in de afleveringen. Hierdoor hebben we echt een hele sterke band gekregen.'

'Mijn moeder zegt altijd: "Ja zeggen tegen een ander is soms nee zeggen tegen jezelf." Ik had daar meer naar moeten luisteren, want ik vond het in Amerika vaak lastig om "stop" te zeggen. Ik denk dus dat de belangrijkste les die ik eruit gehaald heb is: voor jezelf kiezen is geen opgeven.'

'Ga vooral genieten daar en onthoud daarbij dat jouw gevoel niet minder betekent dan het gevoel van een ander. Ik had daar wel veel last van. Doordat ik in hun land, hun huis en met hun gezin was, ging ik mezelf steeds verder naar achter plaatsen, terwijl dat helemaal niet nodig was. Zelf genieten is uiteindelijk het allerbelangrijkst.'