Column Claudia de Breij: Opschonen

Mark! Hai!

‘Hé Mark, hallo!’

Kom binnen, leuk dat je er bent joh! Dit is nou mijn kantoor. Nou ja, je kent het natuurlijk, want je zit er al tien jaar. Daarom is het tijd voor een functioneringsgesprek. Aangezien er geen baas boven jou is, heb je het functioneringsgesprek dus met mij: jezelf.

‘Wat leuk joh! Wat ontzettend ‘nieuwe bestuurscultuur’!

’Goed, Mark, ga zitten. Hoe vind je het zelf gaan?

‘Dank je Mark! Jeetje, echt gaaf om hier te zijn! Nou, wat zal ik zeggen? Even los van de toeslagenaffaire, het Groninger gasdossier en de coronastrategie gaat het wel lekker. Mijn bijna-doodervaring van 1 april vorig jaar heb ik bijna verwerkt denk ik.

’Oh ja, het Pieter Omtzigt Functie Elders-debat, dat was even schrikken hè?

‘Ontzettend. Maar sindsdien heb ik gemerkt dat het werkelijk niets uitmaakt wat ik doe of laat. Neem nou dat gedoe met mijn gewiste sms’jes. Als we nou even reëel zijn, een giller toch?

’Ja man! Ik bedoel, twee telefoons, dat hebben we iedereen al jaren verteld – best gek dat dat normaal werd gevonden trouwens. Een iPhone en een ‘ouwe Nokia’. En dat dat dan een soort schattig oude-mannerig gevonden wordt, ongelofelijk.

Het appeltje op de fiets, het uurtje lesgeven in de week – het hele plaatje klopt. ‘Terwijl het, als je er éven over nadenkt, best gek is. Een premier die zich als trots digibeet afficheert. Ik bedoel, toen Wim Kok de muis tegen het scherm van een computer aanhield had het nog iets schattigs: dat wás een oude man. Maar voor iemand die is opgegroeid in een digitaal tijdperk is het toch hoogst verdacht, dat zogenaamde “maar twintig sms’jes kunnen bewaren op je telefoon”? En dat ze zich dan ook nog laten wijsmaken dat je de belangrijke berichten doorstuurde, behalve als ze te lang waren want dan belde ik ze door aan een ambtenaar! En dat de landsadvocaat, die schat, dan ook nog ter verdediging aanvoerde dat ze er zo’n bewondering voor had dat ik dit allemaal nog naast mijn drukke werk deed. Door de zeer beperkte capaciteit op mijn mobiel had ik er een dagtaak aan, zei ze.

’Haha! Grappig hè? Dat er dan nog mensen zijn die vinden dat je gewoon door kan. Die niet denken: als jij een dagtaak hebt aan het opschonen van je telefoon, wanneer bestuur je dan het land?’

Meer Claudia de Breij? Lees iedere week haar column in de VARAgids!