Driedelige Britse misdaadserie: Ellis in misdaad

De Britse Sharon D. Clarke is in eigen land beroemd om haar rollen op het toneel en in series. Wij kennen haar zijdelings, maar daar zal verandering in komen door haar rol van detective Ellis in de gelijknamige politieserie.

Het interessante van Ellis is dat deze serie anders is dan de meeste Britse misdaadseries. En dat komt deels door de indrukwekkende manier waarop Sharon D. Clarke de rol van Ellis speelt. Het is de moeite waard om te kijken, want Ellis is een machtige en krachtige vrouw, een zwarte vrouw, en daarmee niet bepaald het standaard type Britse tv-inspecteur. 

We worden al jaren op een aangename manier overspoeld door Britse series over misdaad en de bestrijders ervan. Meestal van hoge kwaliteit. Een nadeel is wel dat je ze door die grote hoeveelheid en de overeenkomsten tussen de series soms een beetje het effect krijgt van ‘het ene oog in en het andere oog uit’, bij wijze van spreken. Dat geldt minder voor Ellis, want Ellis is in enkele opzichten toch net wat anders.

En dat ligt in de eerste plaats aan Sharon D. Clarke, die detective chief inspector Ellis speelt. Ellis is een lange, imponerende, waardige en statige verschijning. Qua uiterlijk, maar ook door haar intense manier van doen en haar krachtige stem: streng en voornaam en kundiger dan iedereen in haar omgeving. En ze is een zwarte vrouw en haar aanwezigheid, als zwarte, kundige, autoritaire vrouw die de baas is, roept verzet en racisme op bij haar collega’s. Die collega’s zijn veelal mannelijk en wit en hebben moeite met de gecombineerde vijf eigenschappen ‘zwart, kundig, autoritair, vrouw, baas’. Het leidt tot conflicten op de politieburelen. De scriptschrijvers van Ellis lokken die conflicten ook stelselmatig uit, want het hele concept van Ellis is doelbewust een conflictmodel.

Ellis speelt zich af in het Peak District, een gebied in het midden van Engeland met veel bergen en heuvels, zo’n beetje gelegen tussen Manchester en Sheffield. De serie is goeddeels opgenomen in soortgelijke landschappen in Noord-Ierland trouwens, dus laat u niet bedotten, maar die landschappen zijn wel betoverend mooi. Het concept van de serie is als volgt. Ellis is een aanvankelijk zwijgzame politievrouw met een hoge rang: een DCI ofwel detective chief inspector, de leider van een team detectives van een Criminal Investigation Department (CID). Ellis is echter een ongewone DCI. We weten (nog) vrijwel niets van haar achtergrond, behalve dat ze net om onbekende redenen een poos verlof heeft opgenomen en dat ze een dochter heeft. En dat is het. Dat vinden haar collega’s, aan wie ze ook niets vertelt, raar en ietwat verdacht.

Maar wat erger is, is dat Ellis sinds ze in aflevering één weer aan het werk gaat, geen vaste standplaats heeft maar door haar meerdere, Assistant Chief Constable Alison Leighton, in elke aflevering geparachuteerd wordt in een ander slecht presterend politiebureau waar een team detectives een belangrijk moordonderzoek aan het verknallen is. Dat is het conflictmodel van Ellis: ze wordt door de strot geduwd van een team dat van hogerhand als onbekwaam wordt bestempeld. Dat roept woede en weerstand op en omdat Ellis een vrouw is, denken de heren dit varkentje wel even in een hoek te zetten. Maar dan hebben ze aan Ellis een kwade. Haar ijzige en tegelijk ironische blik en enigszins scheve glimlach, en haar zeer intimiderende stem doen al snel sidderen, en vervolgens blijkt ze ook nog extreem goed in haar werk.

Ellis boekt meteen resultaat in de drie moordzaken die ze in de drie afleveringen van dit eerste seizoen moet oplossen, steeds op een ander politiebureau. Het is een boeiende opzet, ook doordat de verhalen best ingewikkeld zijn, je moet beter opletten dan bij de gemiddelde Britse moordzaak. Maar de échte troef van de serie is toch Sharon D. Clarke. 

Lees verder in VARAgids 7. Vanaf dinsdag 11 februari 2025 op de mat, in de winkel en in de app. Nog geen abonnee?