Edson da Graça: ‘Ik ben er klaar mee om de maakt-niet-uit-man te zijn’

De nieuwe presentator van Expeditie Robinson over waarom hij ‘NEE’ op zijn middelvinger heeft laten tatoeëren. ‘Ik wil mijn eigen belang niet meer laten ondersneeuwen.’

Ben je ooit gevraagd om mee te doen aan Expeditie Robinson? Ik heb jaren geleden een gesprek gehad met de redactie, nadat ik daar zelf lang op had aangedrongen. Toen is gekozen voor iemand anders, die bekender was. Zo gaat dat.

Waarom zou je een goede kandidaat zijn geweest? Ik ben gedreven, ik ga tot het gaatje. Verder ben ik een allemansvriend, dat zou goed van pas komen om enigszins onopvallend door alle rondes te wandelen. Ik had graag mee willen doen omdat het een iconisch programma is. Gedropt worden op een onbewoond eiland, zelf je eten bij elkaar scharrelen, zelf vuur maken. Wanneer krijg je de kans om dat te doen? Dit klinkt misschien gek, maar het zou denk ik voor ons allemaal een keer goed zijn als we een keer loskomen van onze mobiele telefoons, van onze targets, de resultaten die behaald moeten worden, en een tijdje in een stam te wonen. Beetje jagen. Verhalen vertellen rond het kampvuur. Dat communitygevoel, dat lijkt me echt het einde.

Hoe staat het met je survivalskills? Ik ben opgegroeid in Amsterdamse buurten die niet de makkelijkste waren, dus ja, dan kan ik aardig wat aan, haha.

Waarom kijken mensen naar Expeditie Robinson? De omstandigheden zijn absurd. Je moet overleven, en je bent onderdeel van een tv-programma. Er staan bijna 24/7 camera’s op je gericht. Je krijgt automatisch het gevoel, o jee, ik moet wel leveren. Maar dat valt op een gegeven moment allemaal weg. En dan worden mensen zichzelf. Dat punt, dat is fascinerend om te zien. Als alle beleefdheid wegvalt, de vermoeidheid toeslaat, en de honger.

Op het moment van interviewen mag Edson niets zeggen over de deelnemers. Inmiddels is bekend dat onder meer ex-nieuwslezer Roelof Hemmen, atleet Churandy Martina, zangeres Linda Wagemakers en oud-Songfestivaldeelnemer Stefania Liberakakis meedoen.

Is kijken naar Expeditie Robinson ook leedvermaak? Tv kijken is vaak leedvermaak, toch? Mensen kapot zien gaan en denken: blij dat ik dat niet ben. Ja, dat is gewoon lekker. Met in het achterhoofd: dit komt goed, ze komen er bovenop.

Jij bent iemand die zich, bijvoorbeeld op Instagram, uitspreekt over de gruwelijke situatie in Gaza. Hoe rijm jij het voor jezelf dat je enerzijds een programma presenteert waarin BN’ers vanwege de honger last krijgen van haaruitval, geheugen- en spierverlies, en anderzijds er op diverse plekken in de wereld mensen diezelfde symptomen krijgen omdat ze onvrijwillig honger lijden? Het wringt, maar het staat ook los van elkaar. Wat in Soedan gebeurt, in Congo, in Gaza, het is allemaal verschrikkelijk. Maar in zware tijden is entertainment ook belangrijk. Om je gedachten te verzetten. Dat geldt helaas niet voor de mensen in Gaza, dat is natuurlijk ook zo. Je merkt, ik ben aan het worstelen met deze vraag. Dat ergens anders mensen honger lijden, wil niet zeggen dat ik niet naar de bakker mag in Nederland. Mijn vrouw Maud vertelde laatst dat ze met de kinderen in een speeltuin was, en bedacht: in Gaza kan niemand meer naar de speeltuin. Alle menselijkheid lijkt verdwenen. Toen Maud en ik het erover hadden, moesten we allebei huilen. Het is twisted, man.

Lees verder in VARAgids 35/36 (dubbelnummer). Vanaf dinsdag 26 augustus 2025 op de mat, in de app en in de winkel. Nog geen abonnee?