Our Oceans S01E01: tragiek en humor wisselen elkaar knap af

De diversiteit van de onderwaterwereld is ongekend, blijkt in troostrijke, wonderlijke reeks waarin Barack Obama de voice-over verzorgt.

De troostrijke stem van Barack Obama begeleidt wonderlijke, kleurrijke beelden van ‘onze oceanen’, in deze sublieme natuurserie. De makers heb zich overduidelijk ten doel gesteld om de kijker te ontroeren. Zoals tijdens een scène met een bultrug die drieduizend mijl heeft afgelegd naar warme tropische wateren om moeder te worden. De onderwatercommunicatie tussen het grote zeedier en haar kind klinkt adembenemend. Maar ook het gevaar ligt zoals gewoonlijk op de loer, met mannetjesbultruggen rondom de kust van Hawaï, die andere plannen hebben. Gelukkig ontfermt één van de mannetjes zich over de moeder – maar wel, zoals Obama opmerkt, ‘met de hoop op een voortplantingspartij’.

Our Oceans is zoals een goede natuurserie betaamt een echte eyeopener, met allerlei wezens die je als normale sterveling nooit zult zien. Neem bijvoorbeeld de clownvis: Obama vertelt gedecideerd dat de vader van het gezin nadat de moeder honderd eitjes heeft gelegd op de kroost mag passen. Misschien wel met als insinuatie: gebeurde dat onder de mensen ook maar wat vaker. Parallellen met de mensenwereld zijn sowieso nooit ver weg; tijdens een sequentie die draait om solitaire dieren (zoals een grote rog) wijst Obama de kijker erop dat er op wrede wijze naar dit soort dieren wordt gevist.

Tragiek en humor wisselen elkaar voortdurend af. Zo is te zien hoe een groep walvissen elk jaar jonge zalmen uit een viskwekerij verorberd die eigenlijk bedoeld zijn om de oceaan weer met nieuw bloed te bevoorraden. Zo slim zijn de dieren. Hoewel het grootste deel van de zalmpjes toch hun vrijheid weet te vinden. Buiten kijf staat dat Our Oceans naast zijn didactische karakter beeldschoon is. De diversiteit van de onderwaterwereld is ongekend, blijkt eens temeer.

Our Oceans, vanaf woensdag 20 november 2024 in zijn geheel bij Netflix