Steve: aardig, gedegen tuchtschooldrama met Cillian Murphy

Het nieuwe wapenfeit van de Belgische filmmaker Tim Mielants speelt zich af in 1996, op een school waar idealistische docenten vurige rebellen voor zich proberen te winnen.

Het is 1996. Op de afgelegen tuchtschool Stanton Manor is het altijd hommeles. Het is het eindstation voor rebelse tieners die nog iets van hun leven willen maken. Saillant detail: ze zitten er niet vast en mogen elk moment het compound verlaten. Steve (Cillian Murphy) runt de school. Hij is een getormenteerde idealist die hemel en aarde zal bewegen om zijn pupillen te helpen. Op een dag komt een cameraploeg van een nieuwsstation een reportage maken van de school. Het is aan Steve, zijn conrector Amanda (Tracey Ullman in een gepassioneerde rol) en de rest van het personeel om ervoor te zorgen dat de positieve kanten van hun werk worden belicht.

Maar filmmaker Tim Mielants – die vorig jaar furore maakte met Small Things Like These, waarin Cillian Murphy eveneens de hoofdrol vertolkt – laat in Steve van meet af aan zien dat de scholieren als ongeleide projectielen door de gangpaden vliegen en niet schromen elkaar te lijf te gaan. Het is bijna onmogelijk om types als Shy (Jay Lycurgo) in het gareel te houden. Shy's woede, onder meer vanwege zijn problematische relatie met zijn ouders, is ontembaar, en komt ook gaandeweg de film tot uiting. Met verve laat Mielants aan de hand van een hectische montage zien met hoeveel losse eindjes Steve dagelijks te maken krijgt.

Het resultaat is een aardig, gedegen drama, dat vooral opvalt dankzij het spel van Murphy en de levensvreugdige jonge cast. Steve komt overigens uit de koker van scenarist Max Porter, die zijn eigen boek adapteerde. Het is jammer dat in het scenario de jaren negentig an sich, op wat housemuziek na, niet echt een rol van betekenis speelt. Hoewel deze film er natuurlijk wezenlijk anders uit had gezien als de jongens waren bewapend met smartphones.

Steve, vanaf vrijdag 3 oktober 2025 bij Netflix