© Tim Buiting
Tien keuzen voor Songfestival-kandidaat Claude Kiambe. Suzan óf Freek? Nederlands óf Frans? ‘Oh nee!’
Koffie of thee? ‘Thee. Toen ik nog in de horeca werkte, bijvoorbeeld in de stationsrestauratie in Enkhuizen, koos ik nog voor cappuccino. Nooit zwarte koffie. En al helemáál geen dubbele espresso’s: hoe krijgen mensen dat weg?! Toch kies ik voor thee. Beter voor de stem. Wat ik vooral heb geleerd van werken in de horeca, is omgaan met mensen. Daar heb ik nu nog steeds wat aan. Hoe je aardig blijft, hoe je met vervelende gasten moet omgaan zonder in negativiteit te vervallen. En serveren is ook een soort performen. Je moet iets met flair brengen, dan smaakt alles goed (lacht).
Nederlands of Frans? Mijn moedertaal is Frans. De eerste taal die ik heb leren spreken. De taal ook waarin ik me het best kan uitdrukken, ook in de muziek. Maar ik denk en droom niet altijd in het Frans. Nederlands en Frans wissel ik af. Als ik móet kiezen, kies ik voor Nederlands. Het is de taal die ik de hele dag door spreek. Ik zou zelfs zeggen dat ik beter Nederlands spreek dan Frans. Toen ik net in Nederland was (Claude, zijn broers en zussen en moeder vluchtten in 2013 voor de burgeroorlog in Congo, GH), hoorde ik veel Nederlandstalige muziek. En die kwam echt wel binnen. ‘Onderweg’ van Abel, bijvoorbeeld. Je snapt gelijk waar het om gaat, in het Nederlands draait niemand er omheen. In het Frans mag het veel poëtischer. Mijn favoriete Franse zanger is Francis Cabrel. Maar neem ook een liedje als ‘Voilà’ van Barbar Pravi. Dat is zó diepzinnig.
Suzan of Freek? ‘Oh nee. Nee, hier kan ik niet kiezen. Die twee, ik hou zó veel van ze. We hebben samen een nummer gemaakt, ‘Vas-y’. In 2018 stuurde ik een berichtje via Instagram, dat ik vond dat hun stemmen zo mooi samen kleurden. En ik kreeg gelijk antwoord, dat ze dat zo leuk vonden om te horen. Ze hebben me in het begin van mijn carrière enorm geholpen met het vinden van de juiste mensen, met contracten. Freek zei, ik wil niet dat je dezelfde fouten maakt. Met Suus kan ik over van alles praten, familie, het inrichten van mijn appartement… Het is heel echt en puur met die twee.
Adele of Beyoncé? ‘Oh, dat is heel makkelijk. Beyoncé is geweldig, maar naar Adele heb ik als kind in Congo heel erg veel geluisterd. Ik heb haar vorig jaar in München zien optreden. Dat was… bizar. Ik heb echt gehuild. In Afrika zag ik haar zingen over haar gebroken hart, zag ik haar in clips gooien met servies. Ik zoog het allemaal op. En dan zie je haar live. Weet je, ik krijg vaak berichtjes van mensen wat mijn muziek voor ze betekent. Dat is heel lief, maar ook lastig om te geloven. En dan sta je daar bij Adele, en ineens begreep ik het. Hoe alles binnenkomt, hoe dat je vormt, en waarom je dan moet huilen.
Joost Klein of Duncan Laurence? ‘Ow, deze is echt moeilijk. Ik heb ze allebei ontmoet. Maar ik moet kiezen, dus ik kies voor Joost. Ik kende hem al voor hij meedeed aan het Songfestival, we waren genomineerd voor dezelfde prijs. Joost kwam naar me toe, en zei: ik heb op jou gestemd, ik hoop dat jij wint. Dat is toch lief? Duncan heb ik veel gesproken, ik heb het liedje waarmee hij het Songfestival won misschien wel vaker geluisterd dan ‘Europapa’ van Joost. Maar die act van Joost, hoe hij alles en iedereen samenbracht op dat podium. Hoe het publiek meezong. Ik kan zo huilen op ‘Arcade’ van Duncan, maar die act van Joost was ongekend goed.
All inclusive naar Turkije, of in een busje door de bush van Australië? ‘Eh…?’
Ik las dat het laatste op je bucketlist staat. ‘Jeetje, wat zeg ik in interviews joh… Nou, ik kies all inclusive in Turkije. Want ik heb plaatjes en filmpjes gezien van de beestjes die in Australië rondkruipen, en daar werd ik niet blij van. Slangen, ik kan er niet eens naar kijken. Heb je in Zwitserland ook slangen? Ja hè? Huuuh.
Poulet à la moambe, of boerenkoolstamppot? ‘Boerenkool. Poulet à la moambe is het nationale gerecht in Congo, het is gekruide kip met rijst. Je moet mijn moeder maar een keer vragen hoe je dat klaarmaakt, en met welke kruiden. Ik maak het zelf niet. Stamppot wel, nu ik op mezelf woon. Niks mis ook met een avg’tje.
The voice kids of Beste zangers? ‘The voice kids. Toen ik daar in 2019 voor het eerst aan meedeed, merkte ik hoe leuk ik het vond om op een podium te staan. Dat was echt een openbaring. Ik had daarvoor weleens voor vrienden en familie gezongen, maar bij The voice kids kreeg ik echt een teken: dit moet jij veel vaker gaan doen.’
Enkhuizen of Amsterdam? ‘Ik woon nu een jaar in Amsterdam, en ik mis Enkhuizen. Ik mis het water, de kleinschaligheid. Al mijn vrienden wonen er nog. Ik ben er opgegroeid. Ik kan zo terug. Of, nee, ik weet iets beters. Suzan en Freek wonen ook in een dorpje. Ik ga lekker naast hen wonen. Dat gaan we doen (lacht).’
Dit artikel komt uit VARAgids 19. Vanaf dinsdag 6 mei 2025 op de mat, in de winkel en in de app. Nog geen abonnee?
Ontvang elke werkdag de beste kijktips met de Avondeditie-nieuwsbrief