Weird City S01E01: lollige Black Mirror-kloon heeft nog weinig te melden

Schrijver/producent/acteur Jordan Peele (Oscarwinnaar beste originele scenario voor Get Out ) heeft het maar druk. De komende maanden staan onder meer zijn nieuwe horrorspeelfilm Us (release: 21 maart), de reboot van de tv-serie The Twilight Zone (release: 1 april, Amerika) en het tweede seizoen van de serie The Last O.G. (2 april, Amerika) op stapel. Ook is Peele uitvoerend producent van de misdaaddocumentaire Lorena (vanaf vrijdag te zien bij Amazon). Maar eerst is er, in samenwerking met Charlie Sanders (vaste schrijver van Key and Peele), de zesdelige YouTube Original-serie Weird City, een lollige variant op anthologie-serie Black Mirror.

Weird City speelt zich af in de nabije toekomst, in een metropool genaamd Weird, waar de grens tussen het arme en het rijke gedeelte van de bevolking niet alleen een ideologische, maar ook een fysieke is (denk aan Metropolis , of Land of the Dead).

De serie zit vol bekende namen, zoals LeVar Burton ( Star Trek ), Sara Gilbert ( Roseanne , The Conners ), Laverne Cox ( Orange is the New Black ), Michael Cera ( Arrested Development ), Ed O’Neill ( Modern Family ), Awkwafina (Crazy Rich Asians), Gillian Jacobs ( Love ) en Rosario Dawson (verpleegster Claire Temple in het Marvel tv-universum).

De eerste aflevering gaat over Stu (Dylan O’Brien, Maze Runner, Teen Wolf ). Omdat hij is opgegroeid in de arme buurt, heeft hij nooit een partner toegewezen gekregen. Gewoon daten valt hem zwaar. Dan wijst een wildvreemde hem op het datingbureau The One that’s the One - geleid door twee wetenschappers (LeVar Burton en Shaughn Buchholz) - dat op basis van je DNA en een diepgaande vragenlijst (‘wat is je favoriete cijfer?’) je gegarandeerd koppelt aan je levenspartner. Maar deze uitkomst had Stu niet helemaal verwacht.

De pilot doet denken aan de Black Mirror-aflevering Hang the DJ (S04E04) met een vleugje San Junipero (S03E04), twee van de mildere, meer hoopgevende, episodes uit de dystopische Netflix-serie. In Hang the DJ gaf een programma tot op de minuut aan hoe lang je het met je date uit zou (en moest) houden. Ook in Weird City vragen Peele en Sanders zich af hoe belangrijk een algoritme is voor je levensgeluk.

Maar echt heel diep gaan ze daarbij niet. De beperkte looptijd van de afleveringen is daarbij geen excuus – The Good Place laat zien dat je ook in dertig minuten per keer genoeg tijd hebt voor zowel humor als existentiële vragen. Deze eerste aflevering heeft juist zo weinig te melden dat het zelfs nog wel tien minuten korter had gekund.

De première voelt als een (te) lang uitgerekte sketch - niet veel meer dan een aaneenrijging van een paar losse proefballonnetjes geopperd tijdens een eerste brainstormsessie.

 

–----------------------- SPOILER vanaf hier –---------------------------------------------------------------------

 

Hypothetisch dialoog in de Peele & Sanders’ schrijversruimte:
P (kan uiteraard ook andersom): Wat als een heteroseksuele jongeman bij een datingsite onverwacht gekoppeld wordt aan een andere man!
S: Die ruim twee keer zo oud is als hij!
P: En dat ze dan ontdekken dat ze een romantische klik hebben!
S: En dat het dan toch een rekenfoutje was!
P: Ja, goeie, niets meer aan doen! Op naar aflevering 2!

 

------------------------EINDE SPOILER-----------------------------------------------------------------------------

Hopelijk hebben de resterende afleveringen - waaronder twee geregisseerd door Amy Heckerling (Fast Times at Rigdemont High, Red Oaks ) - meer om het lijf.