Biologische bestrijding van de bospest?

De Amerikaanse vogelkers, ook wel bospest genoemd, is een invasieve soort in veel natuurgebieden in Nederland. Tal van maatregelen om de boom te verwijderen uit de natuurgebieden zijn mislukt. De bestrijdingsmiddelen die enigszins werken zijn zeer arbeidsintensief en kosten veel geld. De uitheemse vogelkers blijft dan ook een doorn in het oog voor veel natuurbeheerders. Ruim een eeuw na de introductie van de struik hebben verschillende inheemse soorten zich al aangepast en de plant op het menu staan. Hier komt nu nog een parasitaire schimmel, genaamd Taphrina farlowii bij. Deze soort lijkt zich sterk uit te breiden ten koste van de Amerikaanse vogelkers misschien is een natuurlijke oplossing dan ook wel dichtbij?

De schimmel heeft officieel nog geen Nederlandse naam, maar wordt soms wel aangeduid met de naam vogelkersbladblaasje. Zij veroorzaakt blaarvormige vergroeiingen op de bladeren van de Amerikaanse vogelkers, die soms fel rood verkleuren. Op dit vergroeide oppervlak worden de sporen gevormd. Kort na de sporenvorming sterven de bladeren en soms hele scheuten af. Verder kan ook de bloei aar worden aangetast. Hierbij treedt er een vergroeiing op van de bloemen, de bloemonderdelen veranderen in kleine, wat kroezige groene blaadjes en vruchtvorming blijft hierdoor achterwege. Het organisme breidt haar areaal flink uit en aantastingen noemen in het gehele land flink toe. Wel is het zo dat de parasiet het beter doet in het open duinlandschap dan in het bos.

Rond 1910 werd de Amerikaanse vogelkers ( Prunus serotina ) in Nederland geïntroduceerd als begeleidende boomsoort in dennenbossen en werd massaal aangeplant. Al snel bleek dat de boom zich thuis voelde in 'onze' bossen en groeide uit tot een enorme plaag. Waarop sinds de jaren vijftig is begonnen met het bestrijden ervan.

Naast de schimmel zijn ook de appelspintkever en het vijfstippelig struikhaantje dol op deze uitheemse soort. Laatstgenoemde is zo'n 25 jaar geleden overgestapt op de vogelkers van zijn eerdere voedselbron, de lijsterbes.

Bron: Nature Today , Nederlandse Mycologische Vereniging