Drie generaties in de biologie

Opa Jan Lever was de grondlegger van de faculteit biologie aan de VU; zoon Bert en schoondochter Clasien studeerden bij hem en kleinzoon Jelle werd ook bioloog. Het eerste achterkleinkind kijkt al naar beestjes.. biologie zit bij de familie Lever in de genen.

Jan Lever (1922-2010) was hoogleraar dierkunde aan de VU. 
Hij nam zijn kinderen mee naar buiten om vogels te kijken, planten te zoeken en vooral op het strand schelpen. In zijn werk hield hij zich vooral bezig met fysiologie en endocrinologie, maar in zomerwerkkampen van de VU op Schiermonnikoog leefde hij zich uit in de veldbiologie, zij het altijd met een bredere vraagstelling: aanspoelmechanisme van schelpen (na het winnen van de Koninklijke/Shell prijs met plastic schelpen), later was er onderzoek over het voedsel van (jonge) vissen voor de kust van Schiermonnikoog.
Na zijn pensionering specialiseerde hij zich in bomen en schreef de succesvolle Bomengids van Amsterdam-Zuid.
Zijn landelijke bekendheid genoot hij vooral door het bespreekbaar maken van evolutie in protestants-christelijke kring, hij schreef er boeken over, hield er lezingen over voor zalen en voor de NCRV-radio.

De tweede generatie bestaat uit Bert(*1949) en zijn echtgenote, Clasien de Vries (*1952). Zij hebben elkaar ontmoet tijdens een van de genoemde zomerkampen van de VU op Schiermonnikoog. Beiden deden toen mee aan het 'vissenprogramma'. Bert zou daar later als doctoraalonderwerp nog in doorgaan en specifiek onderzoek doen naar de voedingsperiodiciteit van nul-jarige scholletjes die voor de kust gevangen werden. Na zijn promotieonderzoek (zenuwstelsel van slakken) zou hij als bioloog 'verdwalen' en via leidinggevende posities aan de universiteitsbibliotheken van Maastricht en Wageningen bij het Centraal Bureau voor Genealogie (familiegeschiedenis) terecht komen. Daar bleef altijd een lijntje veldonderzoek aan slakken naast bestaan.

Zijn echtgenote was tijdens haar opleiding een 'binnenbioloog' met nadruk op biomedische wetenschappen. Zij is lang docente op een middelbare school geweest, daar ook decaan en tenslotte afdelingsleider VWO geworden.

Hun zoon Jelle (*1984) doet promotieonderzoek met behulp van wiskundige modellen op het gebied van de ecologie. Hij doet dat in Wageningen met in het verleden een deel van de tijd in Sevilla en tegenwoordig Zurich. Jelle is van jongs af aan geïnteresseerd in de natuur en wat daar gaande is. Al op de middelbare school wist hij het te regelen dat hij een onderzoekje kon doen aan zouttolerantie van planten in de kwelders van Schiermonnikoog.