Gebruik van anti-vlooi- en tekenmiddelen bij honden vormt risico voor milieu

Wereldwijd neemt het aantal honden elk jaar toe, en daarmee ook het gebruik van diergeneesmiddelen tussen vlooien en teken. Honden worden tegen vlooien en teken beschermd door middel van vlooienbanden, druppels of tabletten. Deze diergeneesmiddelen bevatten echter schadelijke stoffen voor het milieu, zoals imidacloprid en fipronil. Uit onderzoek blijkt dat deze stoffen via honden in hun directe omgeving terechtkomen en zo schade kunnen toebrengen aan het milieu. 

Eerder werden bepaalde stoffen die in antivlooien- en tekenmiddelen voorkomen, ook gebruikt als bestrijdingsmiddelen in de landbouw. Dit gebruik is inmiddels zeer beperkt of verboden vanwege de effecten op het milieu. “Toch worden bij rioolzuiveringsinstallaties nog steeds hoge concentraties van deze stoffen waargenomen, die niet aan de landbouw toe te schrijven zijn,” meldt Ivo Roessink, ecotoxicologisch onderzoeker bij Wageningen University & Research. “We vermoedden dat de stoffen onder andere in het milieu terechtkomen via honden die met deze middelen zijn behandeld. Met dit onderzoek wilden we verkennen of dit inderdaad mogelijk is.”

Voor het onderzoek zijn monsters genomen van hondenhaar en -urine en zwemwater nadat hier honden in hebben gezwommen. Negen honden deden mee aan de studie, waarvan er acht behandeld waren met een geneesmiddel tegen vlooien of teken. Onderzoekers testten de  monsters op de stoffen afoxalaner, fluralaner, fipronil en imidacloprid. Nu blijkt dat honden deze stoffen overbrengen naar de directe omgeving door te zwemmen, te plassen of via weggegooide haren na vachtverzorging.

Maar besmette hondenharen komen ook in vogelnesten terecht, wat een risico kan zijn voor pasgeboren kuikens. “Uitgekamde hondenharen horen daarom thuis in de restcontainer en niet in de tuin of in de natuur,” zegt Dick Belgers, ecotoxicologisch onderzoeker bij Wageningen University & Research.

Dit onderzoek was een eerste verkenning naar de effecten van diergeneesmiddelen op het milieu. De onderzoekers hopen dat er met de studie meer aandacht komt voor het probleem.

Bron: Nature Today | Wageningen Environmental Research