Grote wolfsklauw houdt stand op Lemelerberg

Op de zanderige Lemelerberg groeiden vroeger verschillende wolfsklauwen. Dat is een plantensoort die heel lang geleden al ontstaan is in de evolutie. De planeet stond vol met gigantische varianten, maar nu is de soort een stuk bescheidener verspreid. Landschapsecoloog Han Brendeke deed onderzoek naar deze plantjes op de Lemelerberg en laat ons de grote wolfsklauw zien, die eigenlijk niet eens zo groot is.

De afgelopen jaren is op de Lemelerberg veel veranderd, omdat een groot deel bos is omgevormd tot heide. Dat was om de heide te verstreken. Onder meer stikstof en droogte hebben grote invloed op het heidelandschap.

Han Brendeke deed na de herstelmaatregelen onderzoek om te ontdekken waar nog wolfsklauwen groeiden in dit gebied. Al in 1965 en 1975 waren rapporten opgesteld waarin stond waar precies welke wolfsklauwen groeiden. Ook toen al waren dit bijzondere plantjes.

Op de berg stonden de dennenwolfsklauw, de kleine wolfsklauw en de grote wolfsklauw. Die eerste twee verdwenen al voor 2023. Han ging al deze historische groeiplekken af en kwam alleen de grote tegen – slechts op een paar locaties en niet eens op de plek waar ze destijds stonden.

Om te ontdekken waarom de grote wolfsklauw nog wel op deze plekken stond en niet op andere, onderzocht Han de samenstelling van de bodem. Veel plekken van de heide bleken waarschijnlijk te zuur geworden voor de soort.

De grote wolfsklauw krijgt geen bloemen, maar verspreidt via sporen. Die kunnen alleen ontkiemen op pioniersplekjes, dus open delen in het heidelandschap. Door stikstof, maar ook door hoe wij tegenwoordig met de heide omgaan, zijn die er een stuk minder.

Eén van de nieuwe groeiplekken van de grote wolfsklauw was dan ook een nieuw open en geplagd plekje op de heide. Goed nieuws dus dat er nog wat groeiplekken te vinden zijn en de hoop is dat ook de dennen- en kleine wolfsklauw weer terugkomen.

Kijk zondag 21 september om 19.25 naar de aflevering over de Lemelerberg op NPO2!