Herinneringen aan het natuurgeluid van Indonesië | Groene Heimwee

Op haar bureau staan 2 stoffen reptielen. Het is een herinnering aan Indonesië. Een heuse tokeh, een soort gekko.  Mevrouw Westbroek groeide op in Indonesië, en kwam op haar negentiende naar Nederland toe.

Als ze haar ogen dicht doet hoort ze ze weer de geluiden van haar geboorteland: de beo, die iedereen napraatte, dus moest je erg op je woorden letten. En het geluid van krekels, de jangkrik! Luister naar haar verhaal:

En natuurlijk mist ze de de bomen en de bloemen.  De kersenboom met kleinere kersjes, oranje. En de kembang sepatu een chinese roos . Thuis hadden ze er een hele heg van.  Ook de melati mist ze! Die ruikt heel heel heel lekker. Het is een jasmijn soort, maar in Nederland is die er niet. Bij een bruiloft draag je hem. Zo trouwde haar zoon in Indonesie. Aan de muur hangt een  foto van de bruiloft en de bruid draagt de bloem. 

En ook de nangka bomen mist ze (jackfruit) want die die hebben zo’n prachtige felgroene kleur! Vroege Vogels ging langs bij mevrouw Westbroek.