Mieren vallen lieveheersbeestje aan

Dit lieveheersbeestje wordt volop aangevallen door een groep wegmieren. Hoewel de mieren heen en weer lopen rondom de kever, verroert die zich niet. “Als je wordt geschoren, moet je stilzitten”, schrijft filmer Marianne Wever erbij refererend naar het spreekwoord. “Het lieveheersbeestje houdt zich daar goed aan, want het wordt door drie mieren aan alle kanten aangevallen. De mieren geven het uiteindelijk op.”

De mieren vallen het lieveheersbeestje aan om de bladluizen te beschermen. Die voorzien hen namelijk van zoete honingdauw. Omdat ze daar gek op zijn, hebben de insecten een soort van samenwerking: de bladluizen voorzien het voedsel, de mieren beschermen. Lieveheersbeestjes zijn dan weer gek op de bladluizen zelf. De mieren proberen te voorkomen dat de bladluizen die hun van honingdauw voorzien, worden opgegeten. Daarom doen ze een poging het lieveheersbeestje weg te jagen.

Bladluizen zijn zo’n 2 tot 3 mm groot en komen in verschillende kleuren voor: paars roze, groen, geel, zwart of wit. Ze zijn peervormig en hebben twee buisjes aan hun achterlijf.  Daarmee scheiden ze de honingdauw uit. Die maken ze door het opzuigen van plantensap dat rijk is aan suikers. De overtollige plantensuikers scheiden ze uit en dat vormt de kleverige substantie honingdauw.

Mensen zien bladluizen vaak als een plaag. Dat komt onder andere omdat bladluizen zich in de zomer snel kunnen voortplanten en verspreiden. Soms hebben ze wel 15 tot 20 generaties per jaar. Een vrouwelijk bladluis kan zich ook zonder bevruchting van het mannetje voortplanten. Daar komen dan vooral vrouwelijke nakomelingen uit. Het is eigenlijk een soort klonen.

• Zelf Geschoten: Bekijk alle ingezonden natuurfilmpjes
• Zelf ook iets moois of bijzonders gefilmd in de natuur? Stuur het ons op!