Na 65 jaar duikt het plantje wilgsla weer op in Nederland

Vorige week werd in Belgie het uitgestorven gewaand wilgsla ondekt, maar wat blijkt, na 65 jaar groeit dit plantje ook weer in ons land! De vondst vorige week van botanisten Elly Vaes en Katrijn Vannerum van de wilgsla in België was voor de Nederlandse bioloog Harold Timans aanleiding om de website van waarneming.nl in te duiken. Want als de soort in België weer opduikt, waarom dan niet in NL?

Dus ging Harold Timans aan de slag om een speld in een hooiberg te vinden. Hij speurde al de duizenden foto’s af op zoek naar gekke, afwijkende gevallen van de meest gelijkende soort – kompassla. Na 3000 foto's merkte Harold Timans één kanshebber op van een jaar geleden, op een braakliggend industrieterrein in het rivierengebied.

Florist Rien Ondersteijn had deze plant eerst voor een 'maaivorm' van kompassla aangezien. Maar gevoed door de gezaaide twijfel keerde Rien Ondersteijn meteen terug naar de plek waar hij de foto had genomen. En bij nader onderzoek bleek het plantje wilgsla (Lactuca saligna) dus ook weer in ons land te zijn teruggekeerd. Rein Oversteijn verzamelde gelijk materiaal voor het herbarium van Naturalis Biodiversity Center Nederland en zaad voor het Het Levend Archief.

Wilgsla is een soort van zonnige, lemige, stikstofrijke, braakliggende plekken, die beperkt voorkomt in west en midden Europa. In Nederland groeide het vroeger vooral op Zeeuwse dijken. De soort werd tientallen jaren steeds meer beperkt tot een zuidelijker areaal, maar met deze nieuwe ontdekkingen is een comeback naar haar oude noordgrenzen niet onwaarschijnlijk.

Tegelijkertijd is het nog niet zeker of de Nederlandse ontdekking meegekomen is met rivieren, of als adventief van de industrie waarna ze zichzelf is blijven handhaven. De tijd zal het leren of deze soort weer natuurlijke standplaatsen gaat innemen.  Wilgsla doet denken aan de veel algemenere kompassla (Lactuca serriola), maar is daarvan te onderscheiden door de slankere bloeiwijze en haar lijnvormige, gaafrandige bladeren die op wilgenbladeren lijken.