Zes provincies zijn kritisch over Van der Wal's stikstofkaart

Naast Gelderland, Limburg, Overijssel, Brabant en Zeeland heeft nu ook Drenthe zich tegen een deel van de stikstofaanpak van minister Christianne van der Wal gekeerd. Het college van Gedeputeerde Staten laat weten dat het de veelbesproken 'stikstofkaart' niet gaat gebruiken en roept tegelijkertijd het kabinet op tot "realisme en perspectief".

Er is veel weerstand tegen de kaart waarop per gebied wordt aangegeven met hoeveel de stikstof omlaag moet. Over één jaar moeten kabinet en provincies de doelen per gebied gaan vaststellen. De kaart is nu nog een vertrekpunt, aldus de minister. De landelijke overheid en de provincies hebben een jaar om hun plannen te verfijnen. In dat proces zal de kaart steeds veranderen.

Het standpunt van de provincies is dus belangrijk, omdat het uiteindelijk de provincies zijn die bepalen hoe de doelen van het kabinet bereikt moeten worden. Het college van Drenthe vindt de kaart "met kleurtjes en percentages geen geschikt uitgangspunt voor het Drentse proces". In plaats daarvan wil de provincie focussen op het uiteindelijke wettelijke doel.

Dat doel is minder ambitieus dan het kabinet wil. De huidige stikstofwet werd vorig jaar aangenomen. Er staat in dat 74 procent van de natuurgebieden die gelden als 'stikstofgevoelig' uiterlijk in 2035 niet meer mag worden blootgesteld aan te hoge concentraties. In het coalitieakkoord is deze doelstelling vijf jaar naar voren gehaald, maar daar heeft Drenthe dus geen boodschap aan.

Het provinciebestuur pleit onder meer voor een zorgvuldige inrichting van gebiedsprocessen en voor gesprekken met direct belanghebbenden. Drenthe benadrukt wel het belang van natuurherstel, maar wil een andere benadering dan het kabinet. "In de Drentse aanpak leveren alle sectoren evenredig en gelijktijdig een bijdrage."

Dat laatste zegt het kabinet overigens ook te willen. Concrete plannen voor verkeer en industrie zijn er echter nog niet; die komen uiterlijk begin volgend jaar, schreef Van der Wal.

Het draait in de stikstofdiscussie om ammoniak, dat vooral van de veehouderij komt, en om stikstofoxiden. Die komen onder meer van het verkeer, de industrie en de landbouw. In hoge concentraties kunnen deze stikstofverbindingen de natuur schaden, omdat bepaalde plantensoorten erdoor gaan woekeren ten kosten van andere soorten en de bodem verzuurt. Ook dragen ze bij aan de vorming van fijnstof, dat volgens de Gezondheidsraad een bijna even hoge ziektelast veroorzaakt als overgewicht.

Bron: ANP