Zomerportret: Chiel Jacobusse

Elke zomer maakt Vroege Vogels een serie radioportretten van mensen die zich al decennialang inzetten voor de natuur. Vorige week was dat klimaatjournalist Bernice Notenboom, de komende weken Louise Vet, oud directeur van het NIOO en Henk Ruseler, scheidend boswachter van NP De Hoge Veluwe.

Zondag is het de beurt aan natuurman Chiel Jacobusse die vorig jaar vertrok bij Het Zeeuwsche Landschap. In Zeeland is hij een begrip, maar daarbuiten kennen weinig mensen hem. Toch heeft hij heel wat boeken op zijn naam staan, waaronder de serie Fauna Zeelandica. In 2015 ontving hij de Goessche Diepfondsprijs, door het Prins Bernhard Cultuurfonds Zeeland  toegekend "als blijk van waardering voor excellent werk of opvallend initiatief op het gebied van cultuurbehoud of natuurbescherming in Zeeland".

Jacobusse: “als je al 43 jaar rondloopt in de Zeeuwse natuur, gaan je dingen opvallen. In grote lijnen zie je een enorme teloorgang van natuurwaarden op het platteland, maar ook in grote steden is veel natuur verdwenen. Daar tegenover staat dat we veel nieuwe natuur hebben gekregen in Zeeland, het is een dubbel beeld. Neem bijvoorbeeld - mijn persoonlijke favoriet - de Yerseke Moer. Een prachtig gebied, maar in mijn jeugd zag al het Zeeuwse platteland er zo uit, met rondvliegende vogels en insecten. Nu vind je dat alleen nog in natuurgebieden.” 

Tijdens zijn loopbaan worden ook insecten herontdekt. ,,Met de schorviltbij hebben we een nieuwe ‘Zeeuwse’ trots. Hij leeft alleen in de Delta, dus grotendeels in Zeeland. De schorviltbij is het vlaggenschip van de Zeeuwse insecten.” Ook de eerste waarneming voor Nederland van de gaffelwaterjuffer in de Kievittepolder is goed nieuws. Het staat allemaal te lezen in zijn laatste boek Zeeuwse Natuurbelevenissen, dat hij vlak na zijn pensionering in twee weken schreef. Met prachtige foto’s natuurlijk, want hij is ook een begenadigd fotograaf.