Onafhankelijke onderzoeksjournalistiek
Zachte handhavers
•
270 keer bekeken
• 
Na de rampen in Enschede en Volendam lijkt iedereen ervan doordrongen dat vergunningen gecontroleerd moeten worden. Maar bij de handhaving van de Wet Milieubeheer overheerst chaos en machteloosheid. Veel bedrijven die de wet overtreden worden jarenlang gedoogd. En hoe langer het gedoogbeleid duurt, hoe moeilijker het is om het bedrijf strafrechtelijk aan te pakken.In de Zembla-documentaire 'Zachte handhavers' zegt mr. G. Bos, officier van justitie in Den Bosch: "Een gedoogbeschikking is voor mij een reden om een zaak niet eens voor de rechter te brengen. Ik weet dan namelijk al dat een rechter zal zeggen dat de overheid ten aanzien van een bedrijf verwachtingen heeft gewekt."
Onvermogen
Het kabinet wil een eind maken aan de gedoogcultuur. Maar in de praktijk van de milieuwetgeving lijkt de gedoogcultuur meer het gevolg van bureaucratisch onvermogen dan van een bewuste keuze. Zembla komt met drie voorbeelden:
De provincie Noord-Brabant blijkt een ondeugdelijke milieuvergunning te hebben afgegeven voor het metaalrecyclingbedrijf OSBO in Deurne. De hiaten zijn "opgelapt" door middel van een gedoogbeschikking. Het gevolg is dat elke instantie die bij de handhaving betrokken is (brandweer, milieudienst, politie en justitie) niet meer weet wat wel en niet mag en niemand meer optreedt.
Ook het in Roosendaal gevestigde bedrijf Heros, een bedrijf dat slakken van verbrandingsinstallaties inzamelt en weer doorverkoopt alsfunderingsmateriaal, vormt een voorbeeld. Hoewel het bedrijf herhaaldelijk verdacht is van milieudelicten en de voorwaarden uit de milieuvergunning in de wind slaat, leidt dit er niet toe dat de vergunning wordt ingetrokken. Integendeel: het bedrijf heeft een nieuwe vergunning gekregen waarin de oude overtredingen gelegaliseerd zijn.
In Zembla zegt de Brabantse gedeputeerde L. Verheijen dat de overheid vaak machteloos staat: "Bedrijven die calculerend gedrag vertonen hebben op dit moment vrij spel".
Milieuschandaal
Tot slot belicht Zembla een milieuschandaal in de Vinexwijk Getswoude in de gemeente Haarlemmermeer. In de siervijvers in de wijk gingen alle vissen dood. De oorzaak blijkt een verzwaringsmateriaal van een verkeerde samenstelling te zijn. Nader onderzoek wijst uit dat verschillende instanties, waaronder de gemeente, van de risico's van het materiaal op de hoogte waren, maar niemand trad op.
Milieuspecialist D. van Dop zegt in Zembla: "Ik vind dat er actie moet worden ondernomen tegen iedereen die voor dit soort milieuschandalen verantwoordelijk is. Desnoods via een proces."
Het kabinet wil een eind maken aan de gedoogcultuur. Maar in de praktijk van de milieuwetgeving lijkt de gedoogcultuur meer het gevolg van bureaucratisch onvermogen dan van een bewuste keuze. Zembla komt met drie voorbeelden:
De provincie Noord-Brabant blijkt een ondeugdelijke milieuvergunning te hebben afgegeven voor het metaalrecyclingbedrijf OSBO in Deurne. De hiaten zijn "opgelapt" door middel van een gedoogbeschikking. Het gevolg is dat elke instantie die bij de handhaving betrokken is (brandweer, milieudienst, politie en justitie) niet meer weet wat wel en niet mag en niemand meer optreedt.
Ook het in Roosendaal gevestigde bedrijf Heros, een bedrijf dat slakken van verbrandingsinstallaties inzamelt en weer doorverkoopt alsfunderingsmateriaal, vormt een voorbeeld. Hoewel het bedrijf herhaaldelijk verdacht is van milieudelicten en de voorwaarden uit de milieuvergunning in de wind slaat, leidt dit er niet toe dat de vergunning wordt ingetrokken. Integendeel: het bedrijf heeft een nieuwe vergunning gekregen waarin de oude overtredingen gelegaliseerd zijn.
In Zembla zegt de Brabantse gedeputeerde L. Verheijen dat de overheid vaak machteloos staat: "Bedrijven die calculerend gedrag vertonen hebben op dit moment vrij spel".
Milieuschandaal
Tot slot belicht Zembla een milieuschandaal in de Vinexwijk Getswoude in de gemeente Haarlemmermeer. In de siervijvers in de wijk gingen alle vissen dood. De oorzaak blijkt een verzwaringsmateriaal van een verkeerde samenstelling te zijn. Nader onderzoek wijst uit dat verschillende instanties, waaronder de gemeente, van de risico's van het materiaal op de hoogte waren, maar niemand trad op.
Milieuspecialist D. van Dop zegt in Zembla: "Ik vind dat er actie moet worden ondernomen tegen iedereen die voor dit soort milieuschandalen verantwoordelijk is. Desnoods via een proces."
Praat mee
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Schrijf je in voor de Zembla-nieuwsbrief en blijf op de hoogte van onze onthullende journalistiek.
