Lieke Marsman over armamputatie: ‘Het went heel snel. Je moet wel’

Operazangeres Francis van Broekhuizen en dichter Lieke Marsman komen in Boerderij van Dorst op bezoek bij Raven. Lieke heeft kanker en liet daarom één van haar armen amputeren. Ze vertelt over haar ziekte.  

‘In mijn geval ging mijn arm eraf, omdat er een tumor groeide in mijn schouder. Ik was heel blij dat het kon, want ik had heel veel pijn in die schouder’, vertelt dichter Lieke Marsman aan Raven. Ze heeft uitgezaaide kanker en laat een arm amputeren om haar levensduur te rekken. ‘Het went heel snel. Je moet wel. Ik heb geen hulp thuis, want eigenlijk lukt het allemaal wel. De klusjes die niet lukken, die vond ik hiervoor ook al vervelend.’ 

‘In eerste instantie, zeven jaar geleden, zeiden de dokters dat ik kanker had. Het was wel heftig en er was een operatie nodig, maar de prognose is hartstikke goed. Alsnog was ik in shock. Ik dacht: fuck, ik ben pas 28 en dan heb ik dit opeens. Op een gegeven moment kreeg ik het nieuws dat er uitzaaiing was in mijn longen. Dan gaat je prognose ineens van goed naar bijzonder slecht. Eigenlijk was de boodschap: je gaat hieraan dood, maar we kunnen nog wel het één en ander proberen om dat zo lang mogelijk uit te stellen. Ik ben anderhalf jaar ontzettend in rouw geweest, maar na anderhalf jaar denk je: ik dacht eigenlijk wel dat ik nu dood zou zijn, maar ik ben er nog. Ik moet wel de hele tijd naar het ziekenhuis en allemaal shit doen, maar je kan ook niet vijf jaar lang in een soort doodsangst zitten.’ 

‘Als ik erop terugkijk, was ik in die tijd behoorlijk depressief. Na een tijd merkte ik dat het wel weer ging. Ik heb wel weer zin om dingen te ondernemen om er nog iets van te maken. Ik heb nu gewoon echt zin om te kijken hoe lang ik dit uit kan zingen. Ik durf geen dingen meer op te starten voor in de toekomst. Ik moet iedere week naar het ziekenhuis om aan een infuus te hangen. Soms weet ik niet of ik over drie weken een afspraak kan maken.’ Ondanks die onzekerheid probeert Lieke er toch nog het beste van te maken: ‘Van nature ben ik één van de minst impulsieve personen die ik ken, maar ik ben wel wat impulsiever geworden. Bij twijfel moet je dingen gewoon doen.’ 

‘Aan het begin van mijn ziekte raakte ik vrienden kwijt waarvan ik het echt niet verwachtte. Ze lieten niks meer van zich horen, omdat ze er niet mee om konden gaan. Ik heb zelf ook weleens gehad dat iemand iets ergs heeft meegemaakt en dat je niet goed weet of je iets moet laten weten, omdat je diegene ook niet zó goed kent. Als er iets met een goede vriend van je gebeurt, dan ben je er, zou ik denken. Het gebeurt heel vaak, dat vind ik wel ingewikkeld.’