The Big Five in 2100

Trumps grote verdienste is het realiseren van een vreedzame overgang naar een nieuwe wereldorde.

De nieuwe paus zal een man zijn, ziet u wel, zo moeilijk is het niet om de toekomst te voorspellen, ik ga nog even door: rond 2100 wordt Donald Trump algemeen beschouwd als een van de vijf belangrijkste Amerikaanse presidenten, hij staat dan in een rijtje met George Washington, die de basis voor de republiek legde, Abraham Lincoln, die de boel bij elkaar hield in de Burgeroorlog, Franklin Roosevelt - hij won de Tweede Wereldoorlog - en Barack Obama, de eerste Afro-Amerikaanse POTUS.

Trumps grote verdienste is het realiseren van een vreedzame overgang naar een nieuwe wereldorde, leren studenten aan het begin van de tweeëntwintigste eeuw, dat The Donald in eigen land grote moeite had met overdragen van macht blijkt tegen die tijd hooguit een ironische voetnoot, over de Capitoolbestorming van 6 januari 2021 zijn geen tentamenvragen, enkele verstofte boeken op de onderste plank van de universiteitsbibliotheek behandelen het presidentschap van Joe Biden.

‘Donald Trump trapte niet in Thucydides’ val’, jubelen tweeëntwintigste-eeuwse hoogleraren, verwijzend naar het boek van Harvard-professor Graham Allison over de bijna-onvermijdelijkheid van oorlog wanneer een nieuwe supermacht de bestaande uitdaagt. In zijn in 2018 verschenen ‘Destined for war: can America and China escape Thucydides’s trap?’ onderscheidt Allison zestien van dergelijke machtswisselingen in de wereldgeschiedenis, twaalf daarvan leidden tot een oorlog.

Ik zit natuurlijk te trippen achter mijn glazen bol, waarschijnlijk nam ik per ongeluk mijn ADHD-medicijnen dubbel in, anderzijds: winnaars schrijven de geschiedenis, het zou kunnen dat Trump het met Xi op een akkoordje gooit - ‘jullie pakken Taiwan, wij Groenland’ -, al was het maar omdat gewapende strijd het risico van een allesverwoestende atoomoorlog met zich meebrengt; wellicht verdelen Amerika en China vrolijk onderling de planeet gedurende de rest van de eenentwintigste eeuw.

Aan verbitterde Europeanen die president Trumps grootheid in twijfel trekken besteedt niemand over tachtig jaar enige aandacht.