Jaap Dirkmaat: een leven in teken van de das

In zijn jeugd werd Jaap Dirkmaat gegrepen door de das, en die heeft hem nog steeds niet losgelaten. Hij richtte onder ander de vereniging Das en Boom op en zette zich daarmee in voor de bescherming van deze grote marterachtige met zwart-witte kop. Jaap is nu 67 en gaat met pensioen. Hij gaat het wat rustiger aan doen, maar is nog even strijdbaar altijd.

“Ik was veertien denk ik”, vertelt Jaap. “Toen liep ik vaak weg van huis, want ik kon het niet zo goed vinden met mijn vader. Ik kwam dan vaak allerlei beesten tegen in het bos." Op een gegeven moment zag de jonge Jaap een das. “Dat maakte een diepe indruk op me. Ik dacht dat die alleen in stripverhalen voorkwamen.” Die gebeurtenis ontstak een vuurtje in Jaap dat nog steeds niet is gedoofd. Om de door hem geliefde dassen te beschermen richtte hij op zijn drieëntwintigste de vereniging Das en Boom op.

Het ging in die tijd nog een stuk slechter met de das, maar inmiddels is het tijd, mede dankzij de inzet van Jaap, gekeerd. “Vroeger er was meer achteruitgang dan vooruitgang. Dat is nu precies andersom. Het gaat weer goed. Dat had ik toentertijd echt niet verwacht.”

Behalve voor de das zette Jaap zich ook in voor de sterk bedreigde korenwolf en voor cultuurlandschappen in het algemeen. De boodschap die Jaap na een leven lang natuur beschermen heeft is kort, maar krachtig: “Heb de aarde lief. Ik denk dat we er nu behoorlijk liefdeloos mee omgaan. Heb de aarde lief in al zijn schoonheid en koester dat.”