Oranjetipje: een echte voorjaarsvlinder | Vlinderserie #5

Wanneer je een oranjetipje nu ziet, is het mannetje aan het patrouilleren. Op zoek naar een vrouwtje vliegt hij alles wat wit is achterna. Wanneer hij achter een vrouwtje aan vliegt dat al gepaard heeft, gooit ze haar achterlichaam in de lucht waardoor die weet: ik moet op zoek naar een ander. Als het vrouwtje wel wil, volgt er een baltsvlucht, waarna het stel in de begroeiing paart. Als je nu een vrouwtje ziet, kan die dus ook op zoek zijn naar een plant om eitjes op af te zetten.

De waardplant van een oranjetipje is onder andere de pinksterbloem. Dat is dus de plant waar vrouwtjes eitjes op afzetten en waar rupsen van eten. Bij het oranjetipje gebeurt dat op een hele specifieke manier, namelijk: vrouwtjes zoeken voor elk eitje een aparte plant. Dat doen ze omdat de rupsen van de soort kannibalistisch zijn, legt Amber van Amsterdam uit: "Een rups eet anders gelijk nadat die de eigen eierschaal heeft opgegeten, ook het andere eitje op." Een eitje scheidt een bepaalde stof uit waardoor een oranjetipje weet dat die bloem al bezet is.

Als de rups uit het ei komt, eten ze de hele pinksterbloem op waarna ze een tocht beginnen naar de bosrand of een struweel. Daar verpoppen ze zich op een tak. De pop van het oranjetipje ziet eruit als een kunstwerk, vertel Amber van Amsterdam. Het heeft een bruine schutkleur en lijkt bijna een verlengde van de tak waar die op zit, al helemaal door de hoekige vorm.

Wil je een oranjetipje in de tuin, dan is het dus belangrijk om een waardplant van de soort te planten. Bijvoorbeeld de pinksterbloem, damastbloem of look-zonder-look. Met een pinksterbloem heb je al twee in één: die dient naast waardplant ook als nectarplant.