Brenda verloor haar dochter aan overdosis oxycodon en slaappillen: ‘Ze zag zichzelf als patiënt, niet als verslaafde'

Brenda’s dochter Sabrina (27) overlijdt na het slikken van een combinatie van buiten de zorg om verkregen oxycodon en slaappillen. Pas na haar dood ontdekt Brenda hoe diep haar dochter in de verslaving zat.

Op een ochtend probeert Brenda (52) contact te krijgen met haar dochter Sabrina (27), maar een reactie blijft uit. ‘Dat was niets voor haar. We hadden elke ochtend contact. Ik voelde meteen: hier klopt iets niet’, vertelt Brenda. Ze belt haar ex-man om haar zorgen te delen. Later die dag rijdt hij naar Sabrina’s woning.

Daar treft hij haar overleden aan. Op het nachtkastje staat een flesje vloeibare oxycodon, een sterke en verslavende pijnstiller. Sabrina kreeg geen recept meer van de dokter en haalde het middel daarom via het illegale circuit. Een overdosis blijkt haar fataal te zijn geworden.

Het is inmiddels drie jaar geleden dat Brenda haar dochter verloor. ‘We waren twee handen op één buik’, zegt ze over hun hechte band. ‘Ze was sociaal, zorgzaam, een lieve meid. En anti-drugs. We hadden dit nooit aan zien komen. Het was een enorme shock om te ontdekken dat ik eigenlijk niet wist wie mijn kind was.’

Sabrina kampt jarenlang met ernstige rugpijn en slaapproblemen. Voor beide klachten krijgt ze iets voorgeschreven: een slaapmiddel en de zware opioïde pijnstiller oxycodon. ‘Maar hoe ver dat gegaan is, daar had ik geen idee van. Dat heeft ze voor zich gehouden’, zegt Brenda.

Al die tijd lijkt de oorzaak van haar klachten onduidelijk. Pas vlak voor haar dood blijkt dat ze een dubbele hernia heeft. In stilte raakt Sabrina steeds afhankelijker van de medicijnen, vooral van de oxycodon.

Volgens Brenda zag haar dochter zichzelf niet als verslaafd. ‘Ze zag zichzelf als een patiënt. Juist omdat ze het al die tijd gewoon kreeg voorgeschreven. En als je echt pijn hebt, dan wil je gewoon van die pijn af.’

Achteraf herkent Brenda de signalen die ze destijds niet wilde zien. ‘Ze vroeg vaak om geld, of of ik een rekening wilde betalen. Dat soort dingen.’ Zelf maakt ze zich destijds vooral zorgen om de slaappillen. ‘Ik vroeg haar: "Ben je daaraan verslaafd?" Dan zei ze: “Nee mama, doe niet zo raar. Ik kan gewoon niet slapen.” En ik wilde het ook niet zien, dat ze een probleem had. Dat wil je gewoon niet voor je kind.’

Pas na Sabrina’s overlijden dringt het gevaar van oxycodon echt tot Brenda door. ‘Ik dacht: als je het van een arts krijgt, is het veilig. Maar niemand had me ooit verteld dat je er zo verslaafd aan kunt raken. En bij Sabrina is dat dus precies wat er gebeurd is.’

Als de voorgeschreven dosis haar klachten niet meer verlicht, besluit Sabrina het middel zelf te bestellen. Het flesje met vloeibare oxycodon dat haar naasten na haar dood op haar nachtkastje vinden, is volgens Brenda – na navraag bij een apotheker – iets wat artsen nooit voorschrijven. ‘We vonden later ook nog drie doosjes slaappillen in haar brievenbus. Die had ze ook via een dealer besteld.’

Doordat de middelen uit het illegale circuit kwamen, is er geen enkele zekerheid over de samenstelling of dosering. ‘Je weet niet wat je slikt en je weet niet wat je binnenkrijgt’, aldus Brenda. ‘Daar is het bij Sabrina misgegaan: ze nam een slokje uit dat flesje, terwijl het hooguit een druppel onder de tong had moeten zijn. Er zat geen bijsluiter bij. Ze heeft zomaar iets gedaan, zonder te beseffen hoe gevaarlijk het was.’

De dag dat Sabrina overlijdt, staat in Brenda’s geheugen gegrift. Na het telefoontje van haar ex-man stapt ze direct in de auto. Maar bij aankomst mag ze het huis niet in. De politie en de schouwarts doen onderzoek naar de doodsoorzaak en sluiten een misdrijf op dat moment nog niet uit. Pas rond elf uur ’s avonds mag ze naar binnen. ‘De schouwarts vertelde dat ze was overleden aan een overdosis slaaptabletten en oxycodon’, blikt ze terug. ‘Maar dat drong totaal niet door. Het landde niet. Niet toen, en eigenlijk nu nog steeds niet.’

Wat Brenda het meest raakt, is dat ze nooit wist hoe ernstig het was. ‘Iedereen in de medische wereld wist dat zij een verslaving had. Maar ik als moeder wist het niet.’ Na het overlijden neemt Brenda contact op met de huisarts van Sabrina. Die verwijst naar de privacywet en het verbod op het delen van medische informatie, zoals een verslavingsdiagnose.

‘Ik snap dat stukje privacy en dat artsen strafbaar zijn als ze zulke informatie delen’, zegt Brenda. ‘Maar mijn kind is nu wel dood, en ik heb haar niet kunnen helpen. Misschien had ik dat niet gekund, maar ik had het in elk geval kunnen proberen. Dat is me nu ontzegd.’

Brenda hoopt dat er iets verandert in de manier waarop zware pijnstillers worden voorgeschreven. ‘Eigenlijk zou ik willen dat het helemaal niet meer gegeven wordt. Maar goed, er zijn altijd patiënten bij wie het wel werkt. Wat ik vooral wil zeggen tegen jonge mensen: kijk alsjeblieft uit. Je denkt al snel: mij overkomt dat niet, ik raak daar niet aan verslaafd. Maar je raakt er zó snel afhankelijk van. En ervan afkomen is vreselijk moeilijk.’

De leegte die Sabrina achterliet, is er nog altijd. ‘Ik leef nog steeds alsof ze bij ons is’, zegt Brenda. ‘En ik kan het nog steeds niet bevatten. Maar het is gebeurd. En ze is er niet meer.’ Ze hoopt dat ze, door haar verhaal te delen, anderen kan behoeden voor wat Sabrina is overkomen. ‘Zodat geen enkele andere ouder dit hoeft mee te maken.’

In de derde aflevering van Van de Wereld vertellen nabestaanden hoe Mathias een kalmeringsmiddel via een webshop bestelde om tot rust te komen. Onder invloed van het middel ging hij zijn hond uitlaten, raakte hij gedesoriënteerd en belandde hij onbewust op de snelweg. Hij werd aangereden en overleed ter plekke.

Naar aanleiding van deze aflevering lanceert BNNVARA de campagne Weet wat je klikt & slikt, om mensen bewust te maken van de risico’s van het gebruik van online bestelde medicijnen. Steeds meer mensen bestellen medicijnen of designerdrugs via onbetrouwbare websites en sociale media, terwijl bij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd het aantal meldingen over risicovolle online verkoop blijft stijgen.

Met de campagne willen we duidelijke, betrouwbare informatie bieden. Want zit je ergens mee? Ga niet zelf dokteren, maar praat met je huisarts.