Charly Luske is een queer ally: ‘Kijk om je heen en geef terug aan anderen’

Charly Luske zet zich als ally in voor de LHBTQIA+-gemeenschap. En hij roept jou op om hetzelfde te doen.

Charly Luske is zanger en acteur. Hij en zijn partner Tanja Jess hebben samen een dochter die transgender is. Hij spreekt zich uit over de positie van zijn dochter en de queer-gemeenschap, en wat het voor hem betekent om een goede ally te zijn.

Ook in Nederland worden mensen op basis van hun geaardheid of gender-identiteit nog steeds gediscrimineerd, verstoten en zelfs fysiek aangevallen. Te vaak komt het op de queer-gemeenschap aan om zichzelf te verdedigen, daarom roepen wij, samen met Charly Luske, alle allies in Nederland op om van zich te laten horen.

Voor Charly begint het leren over het transgender-traject en de queer-gemeenschap wanneer zijn dochter Alice aan haar traject begint. ‘Voor mensen zoals ik, vraagt het veel aanpassing, maar dat is een hele kleine prijs. Dus het gaat gewoon over medemenselijkheid en fatsoen.’

Destijds wil Charly vooral genoeg leren, zodat hij zijn dochter kan ondersteunen. ‘Ik wilde haar vooral begrijpen: wat kan ik doen om jou te helpen? Wat wil je wel en wat wil je niet?’ Dit houdt ook in dat hij mensen in zijn omgeving nieuwe dingen moest bijleren. ‘Vooral luisteren naar wat zij nodig heeft en een open mind houden dat andere trans personen iets anders nodig hebben.’

‘Het is belangrijk om je te verdiepen in de problematiek waar die hele groep doorheen gaat. De dingen die zij tegenkomen, die wij niet tegenkomen als allies.’ Dit begint, volgens Charly, al bij kleine dingen zoals bepaalde opmerkingen of blikken die queer personen dagelijks ervaren. ‘Aandacht is niet iets waar ze heel erg op zitten te wachten. Ze willen gewoon leven en er zijn zonder gezeur. Het is belangrijk dat wij als bondgenoten ook die informatie hebben om uitleg te geven.’

Charly maakt zich op het moment niet heel veel zorgen. ‘Maar dat is ook omdat ik het niet dagelijks meemaak. Misschien moet ik me meer zorgen maken dan dat ik nu doe.’ Hij is ervan overtuigd dat het gaat om een ‘hardnekkige, kleine, verbaal (en soms fysiek) agressieve groep van mensen – die vol zelfhaat zitten’. Daarom vindt hij dat we harder moeten terugvechten. ‘Dat klinkt heel agressief, maar ik denk dat er wel een bepaalde mate van tegengas nodig is om te laten weten: we pikken dit niet. Dit is asociaal gedrag en dat gaat niet meer gebeuren.’

‘Het is een heel moeilijk onderwerp, je kan de wereld niet veranderen. Als je altijd een machtspositie hebt gehad als witte heteroman, dan is dat moeilijk om op te geven. Privileges opgeven is altijd lastig, zeker als je dit niet ervaart of ziet als privilege, maar echt denkt dat je dit hebt verdiend.’

Daarom adviseert Charly: realiseer je hoe zwaar sommige mensen het hebben ten opzichte van jou. ‘Voel je er niet schuldig over. Doe er wat mee. Kijk wel om je heen en geef terug aan anderen. Ik kies ervoor om wel in te leveren, want ik heb genoeg.’

‘Er is moed nodig om je uit te spreken. Er zijn heel weinig mensen die bereid zijn om, bijvoorbeeld in hun carrière, risico’s te nemen. Als jij je uitspreekt voor waar jij voor staat, dan is er eigenlijk geen prijs te hoog.’

Daarom vindt hij dat we nog even moeten doorpakken. ‘We zijn halverwege, nog even door en alles gelijktrekken. Zo gelijk als het maar kan. Als witte cis heteroman heb je de loterij meestal gewonnen. Jouw hoofdprijs, daar kan je best een stukje van delen. En ik denk dat we dat met name aan jongens moeten gaan leren.’