Woningnood: wat zijn de gevolgen voor studenten?

De woningcrisis zorgt ook bij studenten voor stress en druk. Hoe ziet deze kamernood eruit?

Hospiteeravond na hospiteeravond; met veel geluk word je geselecteerd en mag je de hoofdprijs betalen voor een paar vierkante meter, maar vaker heb je gewoon pech met een afwijzing. Dat is de realiteit voor veel studenten.

‘Ik word er een beetje boos van. En dat druk ik heel netjes en zacht uit, want het is nog ochtend’, zegt Maaike Krom, voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond, in Vroeg!. Ze heeft het over de huizencrisis in de studentenwereld. ‘Met puur geluk en na een stuk of vijftien hospiteeravonden heb ik via via een kleine kamer gevonden.’

Ook Dante Glastra van Loon, voorzitter van studentenbelangenbehartiger VIDIUS, spreekt van 'geluk' dat hij een kamer heeft, hoewel hij noodgedwongen antikraak woont. ‘Maar feit blijft: jij woont in een ieniemieniehokje en jij woont antikraak’, reageert Vroeg!-presentator Merel Wielaert.

Het aanbod neemt af en de prijzen van kamers stijgen ieder jaar. ‘Omdat studentenkamers zo ontzettend duur zijn, moeten studenten meer werken. Naast financiële problemen zorgt dat voor extra druk’, legt Dante uit. Maaike vult hem aan: ‘Studenten zijn meer dan de helft van hun inkomen kwijt aan de huur van een kamer.’

Studenten zijn voor hun woonruimte voor een groot deel aangewezen op de particuliere huurmarkt. Maar door nieuwe regels is het voor verhuurders steeds minder aantrekkelijk om te verhuren aan studenten. Als gevolg doen velen hun pand weg en vinden studenten nóg minder makkelijk een woning.

De concurrentie is groot. ‘Op sommige kamers komen gewoon driehonderd reacties.’ Een hospiteeravond kost geld, tijd en energie. En niet iedereen maakt evenveel kans. ‘Mbo’ers komen er bijvoorbeeld lastig tussen. Maar ook mensen met een andere huidskleur of religie ervaren vaker discriminatie’, zegt Dante.

Studenten die geen kamer kunnen vinden in de stad waar zij studeren zitten soms uren in het openbaar vervoer naar school. ‘Ik sprak laatst iemand die aan de Duitse grens woont en in Utrecht studeert. Een andere medestudent woont in België.’

• Investeren in volkshuisvesting: De woningmarkt moet weer in handen komen van wooncorporaties, en studentencorporaties moeten meer tijd en ruimte krijgen.
• Leegstand tegengaan: De leegstand moet goed in kaart worden gebracht en er moet een oplossing komen om die woonruimte te benutten.
• Politieke aanpak: De verantwoordelijkheid om een kamer te vinden ligt nu in handen van studenten, maar de politiek moet een duurzame oplossing vinden voor het woningtekort.