Hoe (on)gezond is vis uit blik? De feiten op een rij

Of het nu voor in de pasta is of voor op de borrelplank, op sociale media is een enorme hype rondom vis uit blik te zien. Maar hoe gezond of ongezond is het nu precies? En wat is het verschil tussen vis uit blik in olie en in water? Kassa zocht het uit!

Of je nu liefhebber bent van tonijn, zalm, haring of sardientjes, tegenwoordig is allerlei vis ingeblikt verkrijgbaar in de supermarkt. Daarnaast is het verpakt in gewoon water, olijfolie of een bepaalde saus. Dit heeft allemaal effect op hoe gezond het product is, en waar het voor te gebruiken is. Zo is vis in olie vaak lekkerder in salades en vis in water beter geschikt om bijvoorbeeld nog in de pan te bakken of te verwerken in een pastagerecht.

We noemen vis 'vet' als het meer dan 5 procent vet bevat. Denk bij vette vis aan Atlantische zalm, haring, makreel of sardines. Het maakt niet uit of je verse vis gebruikt of vis uit diepvries of blik, behalve bij zalm. Verse zalm is meestal Atlantische zalm, wat een vette soort is. Uit blik of diepvries gaat het vaak om minder vette zalm uit de Stille Oceaan. Hoeveel vet de vis bevat, kun je voor verpakte vis checken op het etiket. Bij vissoorten die juist niet vet zijn kun je bijvoorbeeld denken aan tonijn, baars of kabeljauw of koolvis.

Gefrituurde vis bevat ook meer dan 5 gram vet per 100 gram, maar de hiervoor gebruikte soorten zoals kibbeling en lekkerbekje zijn ‘magere’ vis. Vooral het frituurvet zorgt ervoor dat deze meer vet bevat, dus dat telt niet!

Het Voedingscentrum raadt aan om zeker een keer per week vette vis te eten. In vis zitten namelijk speciale visvetzuren, die goed zijn voor hart en bloedvaten. Ze zitten vooral in vissen zoals makreel, zalm, sardines en haring. Het goede nieuws: deze visvetzuren blijven goed behouden bij het inblikken van vis, dus wat dat betreft net zo gezond!

Echter zit er wel verschil in de vloeistof waarin de vis is ingeblikt. Uiteraard is vis in olie of een zoute tomatensaus wat ongezonder dan vis in water. Ingeblikte vis op water heeft namelijk als voordeel dat de visvetzuren beter in de vis zelf behouden blijven. In het geval van olie wordt een deel van de vetzuren aan de olie afgestaan. Bij het afgieten van de olie gaat er dan een deel van de gezonde visvetzuren verloren.

Sinds een aantal jaar lees je steeds vaker van zogenoemde kwikvergiftigingen, welke voorkwamen bij mensen die elke dag heel veel vis aten. Hoe groot is de kans dat je echt ziek wordt door het eten van vis? Het korte antwoord is dat je daar niet ernstige zorgen over hoeft te maken, je moet namelijk héél veel vis eten om een kwikvergiftiging te krijgen. Of het daarnaast in blik, bevroren of vers is maakt wat dat betreft ook niet veel uit.

Een teveel aan dit soort voedingsmiddelen of andere blootstelling aan kwik, kan zorgen voor kwikvergiftiging. Dat zorgt voor nare neurologische symptomen en kan onbehandeld zelfs dodelijk zijn. Maar omdat er binnen de Europese Unie strenge eisen zijn aan hoeveel van dit soort zware metalen in voedingsmiddelen mogen zitten, komt een overdosis niet veel voor.

Zoals bij elk product, weet je pas wat er precies inzit na het inspecteren van het etiket. Koop je dus ingeblikte vis in een speciale saus (welke tegenwoordig steeds vaker te vinden is nabij de kaas- en gedroogde worstafdeling) en twijfel je over hoe gezond deze is? Controleer dan gewoon het etiket! Let daarbij vooral op het zoutgehalte, want hiervan kunnen sauzen soms nogal een hoge hoeveelheid hebben.

Bron: Voedingscentrum/Gezondheidsnet/Wereld Kanker Onderzoekfonds