Zo is het om xtc te doen in quarantaine

We zitten vier weken in quarantaine. Dat moet gevierd worden besloot ik afgelopen weekend. Maar hoe? Er zijn namelijk niet heel veel opties. Een nieuwe legpuzzel. Een nieuw boek. Een nieuw paar schoenen. Dit voelde allemaal niet bijzonder genoeg. Opeens wist ik het: ik ga xtc doen. Ik appte mijn twee huisgenoten om te kijken of ze ook down waren. Binnen een kwartier was het geregeld. Als redacteur was ik sowieso wel benieuwd om te kijken hoe xtc is in quarantaine zodat jullie dit zelf niet hoeven uit te zoeken. Alles voor de wetenschap. 

We besloten vroeg te beginnen. We appten de dealer aan het begin van de avond. Sowieso was ik wel benieuwd of hij quarantaine maatregelen nam. Hij vertelde dat ik m’n precieze bestelling door moest geven en dat hij dat in een verpakking naar ons toe zou gooien vanaf de trap. Wij konden het geld het beste in een aluminiumfolie wikkelen en teruggooien. Best creatief. Binnen een half uur stond ‘ie op de stoep. Met handschoentjes en al. De deal was snel geregeld. 

Om 20:00 uur namen we ons eerste kwartje terwijl we genoten van de laatste zonnestralen van de dag. Het voelde ergens een beetje onwennig. Simpelweg omdat je weet dat je erna niets meer kan doen. Je kan niet naar een club of festival toe. Dus het huis waar je bent, dat is waar het gaat plaatsvinden. Nergens anders. na een halfuur waren die zorgen de deur uit en begon ik me chill te voelen. Gewoon relaxed. Niet dat ik ineens energie voor duizend had, maar ik vond het leven wel even prima. En dat gevoel, was eigenlijk best welkom in deze gekke tijd. 

Ik nam later nog een kwartje bij en m’n huisgenoten ook. We zaten lekker te kletsen en een beetje muziek te luisteren. Dat alles in het licht van een discolamp die we in de gewone lamp hadden geschroefd. Dat maakte het geheel eigenlijk wel een beetje treurig. Maar goed je moet zelf de slingers - in dit geval de discolamp - ophangen. Op een gegeven moment hadden we wel zin om te dansen. We besloten van de keuken een dansvloer te maken. Waarom niet. En als ik m’n ogen dicht deed en m’n fantasie gebruikte, was het net of ik op een festival was. 

Ik merkte wel dat ik de sfeer een beetje positief moest houden in gedachten. Het is namelijk makkelijk om down te worden in deze situatie. Ook als je xtc hebt gebruikt. De situatie waar we in zitten is vrij onmenselijk en daar kan geen pil tegenop. En xtc is natuurlijk geen happy pill, het versterkt je emoties dus elke gedachte wordt uitvergroot. Als even de gedachte door m’n hoofd flitste dat ik nergens heen kon, voelde dat alsof ik als een rat in de val zat. Gelukkig kon ik mezelf goed afleiden, maar ik voelde de gedachte af en toe terugkomen. Onze buren waren ook niet erg blij met de quarantaine xtc-avond. We hadden muziek aan staan, niet eens heel hard, maar iedereen is natuurlijk thuis. Dat is wel iets om rekening mee te houden, je kan niet vol muziek pompen want voor je het weet staat de politie voor de deur. 

Een klein hoogtepuntje was dat een van m’n huisgenoten ijsjes in huis had gehaald van tevoren. Dat verhoogde absoluut de festivalsfeer. Na drie ijsjes te hebben gegeten en nog een uurtje te hebben gechilld besloten we dat het tijd was voor pyjama’s en badjassen. Dat is een voordeel van dit thuis doen: je kan het zo comfortabel maken als je zelf wilt en alles is binnen handbereik. Al met al vond ik de xtc avond een welkome afwisseling in m’n huidige quarantaine-bestaan. Maar hetzelfde als in het ‘normale’ leven zal het denk ik nooit worden. Genieten met restricties, dat is wat het is. Maar goed, dat geldt niet alleen voor een quarantaine xtc-avond, dat is hoe het leven nu - helaas - is.