Mensen met dementie doen klusjes in de natuur

Enthousiast en met veel lol zagen Gerard en Jan blokjes van ongeveer 30 cm van de gerooide berkenboompjes. Beide mannen hebben dementie. Ze worden begeleid door vrijwilligers van Landschap Overijssel en professionele begeleiders van zorgorganisatie Carint Reggeland. De klusjes doen ze met liefde. “Ik ga hier nooit met tegenzin naar toe”, zegt Jan.

De berkenboompjes komen uit een perceel bos van Landschap Overijssel op de Lonnekerberg bij Enschede. Het is een stuk dat gedund moet worden. “Het gaat om lichte werkzaamheden in het bos, waar de professionals niet aan toe komen”, legt Carl Derks uit, vrijwilliger bij Landschap Overijssel. “Boompjes zagen, kleine landschapselementen terugbrengen, de deelnemers hebben er veel lol in.”

Deelnemer Gert, die berkenbomen uit het bos aan het slepen is, heeft vasculaire dementie. Op z’n smartphone laat hij graag zien uit welk diep dal hij is gekomen: hij laat een foto en een filmpje van hemzelf zien onder heel andere omstandigheden: in een ziekenhuisbed en in een verpleeghuis, ondersteund door twee verplegenden.

Gert kreeg het advies om naar de dagbesteding te gaan. “Dat wil ik wel, maar ik wil wel naar buiten”, heeft hij toen gezegd. “Ik was zo goed als opgegeven, maar onder andere dankzij deze dagbegeleiding in de natuur ben ik er weer boven opgekomen.”

“Daar doe je het voor, voor de lach van de mensen, het gezellig samenzijn”, vertelt Carl Derks, “het geeft mij ook veel voldoening”. Landschap Overijssel werkt in dit project samen met Carint Reggeland, onder de titel ‘Zorgend landschap’. Lydia Dannenberg van de zorgorganisatie: “Wat ook van essentieel belang is, is dat de thuissituatie ontlast wordt met deze dagbegeleiding”.

Dat beaamt Gert: “Voor mijn vrouw is het ook wel even lekker om even alleen te zijn en haar eigen dingen te kunnen doen.” Volgens Lydia zijn het niet alleen mensen in een vroeg stadium van dementie, die meegaan met deze dagbegeleiding in de natuur. “We begeleiden mensen van alle leeftijden. Hier voelen ze zich weer waardevol, krijgen ze het idee: ik doe er weer toe.”