Op pad met Menno Bentveld: Voorjaarsdrukte

April of mei zijn de mooiste maanden in de natuur! Helaas is het niet mogelijk om elk gebied precies in het voorjaar te bezoeken. "Daarbij: straks denkt de kijker dat Nederland het héle jaar in bloei staat", aldus Menno Bentveld. Voor de Varagids schrijft Menno Bentveld een column over de draaidagen van Vroege Vogels TV.

Lees hieronder de gehele column:

Zoals veel insecten hun vastomlijnde levenscygen, enkele voorbijgangers opvreten, paren, eiafzetting, sterven – kent ook de Vroege Vogels-redactie een in beton gegoten stramien: brainstorm, research, planning, productie, filmen, monteren, uitzenden en door. Als nijvere bijen bellen onze redacteuren in het rond, exploreren nieuwe gebieden, hengelen deskundigen binnen, killen darlings én leggen researchbezoeken af.

Zo’n researchbezoek van redacteur en regisseur is bedoeld om een potentieel gebied goed te leren kennen en boswachters hun Geheimtipps te ontfutselen. Waar precies is die dassenburcht? In welk stukje bos hoor je ’s morgens om half zes de meeste vogels? In welke greppel moet onze natuurfilmer zich een halve dag verstoppen om de edelherten-paring in beeld te krijgen? Behalve dat dit inspirerend is en we overal hartelijk worden ontvangen, is er bijna altijd wel een hobbel in zo’n bezoek te nemen en bijna altijd dezelfde: zowat iedere boswachter of terreinbeheerder wil dat we komen filmen tussen half april en eind mei. Ze putten zich uit om een beeld te schetsen van een kleurrijk voorjaarslandschap, een utopie, een Arcadië!

Want precies dán is de gierzwaluw net terug, staan de orchideeën er mooi bij en rennen de kievitkuikens door het veld. De wielewaal is aan het baltsen en de meidoorn toont haar roze pruik. Er zijn vast al libellen te zien, de nachtegaleninflux is op zijn top en jonge hazen verstoppen zich in het gras. Grutto’s scheren door het zwerk, dotterbloemen kleuren de slootkanten geel en klein hertshooi legt een gouden lint langs het ven. Vlinders fladderen, bevers knagen, wolven huilen en je zult zien dat er nog een goudjakhals voorbij scharrelt ook. Daarbij mogen we slapen in de meest opgeruimde werkschuur denkbaar én gebruik maken van het koffieapparaat in de boswachterskantine.

Als we maar in april of mei komen! Dit is meestal het moment waarop de redacteur open kaart moet spelen: jongens het kan niet. Dat wil zeggen: vaak niet. We maken tientallen afleveringen per jaar, reizen door het hele land en kunnen niet in vijf of zes weken een heel seizoen bij elkaar filmen. Daarbij: straks denkt de kijker dat Nederland het héle jaar in bloei staat!

We moeten óók afleveringen maken in november en februari. We willen óók laten zien hoe dieren de winter doorkomen, hoe planten zich voorbereiden op het voorjaar en hoe in oktober de bladverkleuring onze bossen in een oranje gloed zet. Hoe je in de sneeuw het spoor van de marter kunt volgen en in januari getuige kunt zijn van de geboorte van een grijze zeehond. Hoe fantastisch mooi hun gebieden zijn op momenten dat de natuur even niet het voorjaar in de kop heeft.

Uiteindelijk komt het altijd weer goed tussen boswachter en redacteur en leggen ze samen de basis voor weer een geweldige aflevering. Zelfs in oktober. Zelfs in januari. En, tuurlijk: al helemaal in mei.

Deze week geen uitzending van Vroege Vogels TV in verband met de Nationale Dodenherdenking.